Slapstick: verschil tussen versies

[[File:Edgar Germain Hilaire Degas 035.jpg|thumb|[[Harlekijn (personage)|Harlekijn]] (met ''battacio'') en Columbine]][[File:Linder bad luck.jpg|thumb|Een scene uit ''Seven years of Bad Luck'' met [[Max Linder]]]][[File:Charlie Chaplin.jpg|thumb|[[Charlie Chaplin]]]]Een '''slapstick''' is een soort [[komedie]] waarin lichamelijke acties de hoofdrol spelen. Klassieke voorbeelden zijn de onvermijdelijke glijpartij over een bananenschil, taarten die in iemands gezicht worden gegooid, mensen die een ladder/opgerold tapijt/plank dragen en bij het draaien er iemand mee tegen het hoofd stoten,...

Bekende meesters van dit genre waren [[Laurel en Hardy|de Dikke en de Dunne]], [[Max Linder]], [[The Three Stooges]], [[The Keystone Cops]], [[Buster Keaton]] en [[Charlie Chaplin]]. In de stomme film wordt de slapstick veel gebruikt, omdat door ontbreken van geluid de lichamelijke humor het enige is wat overblijft. Ook in [[strips]] ([[De avonturen van Kuifje|Kuifje]], [[Suske en Wiske]], [[Asterix]], [[Guust Flater]],...) en [[tekenfilm]]s als [[Tom & Jerry]] en [[Bugs Bunny]] worden veel slapstick-effecten gebruikt. In bepaalde scènes bij [[Bassie en Adriaan]] komen er ook slapstick scènes voor, met op de achtergrond muziek van [[Rinus van Galen]]. Moderne slapstick kan teruggevonden worden bij ''[[Benny Hill]], [[The Naked Gun]], [[Scary Movie]], [[Home Alone]], [[Some Mothers Do 'Ave 'Em]], [[Mr. Bean]], [[Louis de Funès]], [[F.C. De Kampioenen (televisieserie)|F.C. De Kampioenen]]'',...