Branst: verschil tussen versies

| caption=

}}

 

Branst is vooral bekend om zijn mooie wandelroutes langs de Schelde. Het dorp heeft een voetbalvereniging: [[KVScheldezonen Branst]] en een plaatselijke [[Chiro]]vereniging.

 

De Branstenaar gaat al jaar en dag door het leven als‘de zandstuiver’. Branst ligt namelijk in een stuifzandgebied. Deze gronden staan op de bodemkaart van België gemarkeerd als ‘zeer droge gronden op zand’. De gronden houden geen vocht vast omwille van hun grote korrelgrootte. Bij droogte glijdt het letterlijk ‘als zand tussen de vingers’. Zandstuiver, verwijst ook naar de tijd dat de droge Branstse gronden bezaaid waren met aspergebermen. Branst was vroeger bekend voor zijn grote kermis die dagenlang duurde en zijn wielerkoersen. Vandaag zijn het vooral de Scheldedijk en de Koningsrek die vele bezoekers naar deze parochie halen. Als we zeggen Koningsrek bedoelen we niet enkel het bekende café van Leonie van Zates, maar hebben we het ook over het uitzonderlijk rechte stuk in de Scheldeloop waar vissers maar al te graag hun

netten uitwierpen. Branst is geen echte deelgemeente maar een gehucht. Het is steeds afhankelijk geweest van Bornem.

 

Aan de Scheldedijk leeft ook een andere mythe. Net na de oorlog ontstond er commotie. Enkele Branstenaren dachten dat er een geit in de schorren zat. Er ontstond een ellenlange discussie, “Van wie was die geit nu eigenlijk?” Toen ze besloten om een kijkje te nemen, vloog de geit plots weg. Het bleek een watersnip te zijn. Hun gekwetter lijkt vaak op dat van een geit. De mythe was geboren en de rest is geschiedenis!