Recente geschiedenis van het Midden-Oosten: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Paul K. (overleg | bijdragen)
→‎De Palestijnen en Israël in de 21e eeuw: Goldstone heeft niets herroepen over het aantal slachtoffers, hij schreef over al of niet "opzettelijk"
DaanV (overleg | bijdragen)
→‎De Palestijnen en Israël in de 21e eeuw: aanpak onderzoeken naar oorlogsmisdaden
Regel 223:
Het meest recente conflict tussen de Palestijnen en Israël was de Gaza-oorlog, door de Israëli's ''Operatie Gegoten Lood'' en door de Arabieren 'het bloedbad van Gaza' genoemd. In 2008 werd er een bestand gesloten tussen Israël en Hamas, waarbij de beide partijen elkaar niet zouden aanvallen. Israël vermoordde echter enkele Palestijnen en besloot de blokkade van Gaza weer in te voeren. Hamas zag dit als een schending van het bestand en begon weer met raketaanvallen op het zuiden van Israël, voornamelijk het stadje [[Ashkelon]]. Israël wilde afrekenen met Hamas en begon in december 2008 met harde bomaanslagen op Gaza, en in januari 2009 met een grondoffensief. Het aantal slachtoffers aan Palestijnse kant werd gerapporteerd als zijnde rond de 1400 doden, waarvan meer dan driekwart burgers en een groot deel vrouwen en kinderen<ref>{{cite web | url=http://www.cidi.nl/Nieuwsberichten/Minder-Palestijnse-burgerslachtoffers-tijdens-Operatie-Gegoten-Lood.html| title=Palestijnse burgerslachtoffers tijdens Operatie Gegoten Lood | publisher=Centrum Informatie en Documentatie in Israel }}</ref>. De schade aan Gaza bedroeg miljarden dollars. Aan Israëlische zijde vielen 12 doden. De oorlog werd beëindigd met een bestand.
 
De voorzitter van de missie die in opdracht van de [[Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties]] het conflict in Gaza onderzocht, de Zuid-Afrikaanse rechter [[Richard Goldstone]], schreef in april 2011 dat het rapport van de missie anders geweest zou zijn als hij had geweten wat hij nu wist, met name aangaande de vraag of de vele omgekomen Palestijnse burgers door Israël opzettelijk om het leven gebracht waren.<ref>{{cite web | url=http://www.goldminemedia.eu/WP/2011/04/israel-wil-intrekking-vn-rapport| title=Israël wil intrekking VN-rapport | publisher=Goldmine Media i.s.m. Noveum/AP en Likoed Nederland}}</ref> Echter, de andere drie leden van de commissie, Hina Jilani, Christine Chinkin, en Desmond Travers, bleven achter de conclusies staan omdat vervolgonderzoek naar de gebeurtenissen niet was afgerond<ref>{{en}} [http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2011/apr/14/goldstone-report-statement-un-gaza Verklaring van drie commissieleden] guardian.co.uk, 14 april 2011</ref><ref>"Ons rapport voor de VN over de Gaza-oorlog onterecht herroepen", NRC Handelsblad, vrijdag 15 april 2011, pp. 16, 17.</ref> Ook Goldstone zelf ontkende een uitspraak van een Israëlische minister dat hij het rapport zou willen herroepen.<ref>[http://www.jpost.com/International/Article.aspx?ID=215347&R=R1 Goldstone denies intention to retract UN report] The Jerusalem Post, 6 april 2011</ref> Goldstone stelde aan de kaak dat, waar Israël ruim 400 onderzoeken deed naar mogelijk wangedrag door Israëlische militairen en door Hamas niet één onderzoek is gelast naar oorlogsmisdaden aan Palestijnse kant.
 
Na de Gaza-oorlog waren er verkiezingen in Israël. [[Kadima]], de linkse partij van [[Tzipi Livni]], had gewonnen, maar was niet in staat een coalitie te vormen, hetgeen leidde tot het aan de macht komen van de extreem-rechtse [[Likoed]]-partij, de partij van de voormalige president Ariël Sharon. De nieuwe president was [[Binyamin Netanyahu]]. Met hem in de [[Knesset]] kwam ook de extreem-rechtse joods-orthodoxe 'Israël Ons Huis'. Het bericht van de Knesset aan de Arabische wereld was duidelijk: geen vrede, geen ontruiming van de bezette gebieden en geen zelfstandige Palestijnse staat. In het partijplan van de Likoed stond bovendien een verplichte deportatie van de Arabieren die in Israël wonen naar andere Arabische landen, maar dit is tot op heden niet gerealiseerd. De verkiezingsleus van de rechtse partijen luidde 'Dood aan de Arabieren', waardoor de winst van Likoed als een bedreiging voor het vredesproces werd ervaren, zowel door de Arabische landen als de internationale gemeenschap. Israël kondigde een uitbreiding van de joodse nederzettingen op de Westoever, die door de VN officieel als illegaal worden gezien. De Arabische leiders eisten een stop van de uitbreiding van joodse nederzettingen, maar Israël weigert zich hieraan te houden. Als gevolg hierop is het vredesproces compleet stilgelegd <ref>{{en}} [http://www.btselem.org/English/Statistics/Casualties.asp ''B'Tselem - Statistics - Fatalities - 29.9.2000-30.11.2007''], [[B'Tselem]] 31 oktober 2007</ref>.