Tramtrein: verschil tussen versies

In [[Duitsland]] wordt dit principe het ''Karlsruher Modell'' genoemd. [[Karlsruhe (stad)|Karlsruhe]] was op [[25 september]] [[1992]] de eerste stad waar het tram- en spoorwegnet aan elkaar gekoppeld werden en [[Stadtbahn (lightrail)|Stadtbahn]]-lijn 4 (toen nog B) werd geopend tussen het centrum van [[Karlsruhe (stad)|Karlsruhe]] naar het 30 kilometer verder gelegen [[Bretten (Duitsland)|Bretten]]. Het aantal reizigers nam sterk toe. Inmiddels is het tram-train net uitgegroeid tot bijna 500 kilometer en komen de geel-rode trams ook in de centra van [[Heilbronn (stad)|Heilbronn]], [[Wörth am Rhein|Wörth]], [[Bad Wildbad]] en [[Freudenstadt (stad)|Freudenstadt]]. De langste tramlijn is de S4 [[Achern]] – [[Karlsruhe (stad)|Karlsruhe]] – Heilbronn met een lengte van 130 km. Het Karlsruher Modell is vanaf het begin een voorbeeld voor veel andere stedelijke gebieden. De belangrijkste reden voor het succes is dat reizigers niet meer hoeven over te stappen om vanuit omligende plaatsen in het stadscentrum te komen. Bovendien kunnen er extra haltes worden aangelegd, omdat trams sneller optrekken en remmen dan treinen. Daar komt bij dat het Karlsruher modell zeer betrouwbaar en veilig is gebleken.