Ippolita Maria Sforza: verschil tussen versies

Ippolita werd geboren te Cremona, als oudste dochter van [[Francesco Sforza]], Hertog van Milaan en diens echtgenote [[Bianca Maria Visconti]]. Ippolita had zes broers en een jongere zus. Haar grootvaders waren; van vaderszijde [[Muzio Attendolo]], en van haar moederszijde [[Filippo Maria Visconti]].

Ippolita was een intelligente en welopgevoede jonge vrouw. Zij werd onderwezen door de Griek [[Constantine Lascaris]], die haar filosofie en Grieks leerde. Samen met haar broers en zus kreeg ze les binnen de paleismuren. Toen ze veertien jaar oud was schreef zij, in het [[Latijn]], een brief aan [[paus Pius II]] te [[Mantua (stad)|Mantua]], welke bekend werdenwerd toen deze als manuscript werdenwerd uitgebracht.

Ippolita schreef veel brieven. Deze zijn in [[Italië]] gepubliceerd in de bundel: ''De brieven van Ippolita Maria Sforza''. In 1893 publiceerde F. Gabotto te [[Bologna (stad)|Bologna]] een collectie brieven van haar uit de tijd dat zij in Napels verbleef, van 1475 tot 1482. Tevens schreef zij [[poëzie]], ook in het Latijn.

Op 10 oktober 1465 huwde Ippolita, negentien jaar oud, te Milaan met Alfons, Graaf van Calabria, de oudste zoon van koning [[Ferdinand I van Napels]] en diens echtgenote [[Isabella van Clermont]]. Alfons zou later kort regeren als Koning [[Alfons II van Napels]]. Ippolita werd nooit gekroond tot koningin, aangezien zij tien jaar voor haar mans kroning overleed. Het huwelijk van Alfons en Ippolita was een politiek voordeel en het creëerde een machtige verstandhouding tussen het [[Koninkrijk Napels]] en het [[Hertogdom Milaan]]. Ippolita was Alfons' eerste echtgenote. Ze was ongelukkig in haar huwelijk vanwege Alfons' openlijke omgang met zijn [[maîtresse]].

Er bestaan veel portretten van Ippolita;, vanaf baby tot aan haar dood in 1484. Deze portretten tonen haar als een mooie blonde vrouw, met een hoog voorhoofd, fijne gelaatstrekken, een rond gezicht en opvallende blauwe ogen.