Mangkunegara, vorst op Java: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Robert Prummel (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
'''Mangkoenegara''' (in Engelse transcriptie '''Mangkunegara''', ook wel '''Mangkoe-Negara''') is de titel van een van de vorsten op Java.
 
In 1757 resulteerde een opstand onder leiding van [[Raden]] [[Mas Saïd]], een van de keizerlijke prinsen, in een verdere opdeling van het grondgebied van [[Mataram II|Mataram]].
Het ooit zo machtige rijk was al opgedeeld in het [[Soesoehoenan|Soenanaat]] [[Soerakarta]], het [[Sultanaat]] [[Djokjakarta]] en gebieden die aan Nederland werden afgestaan. Raden Mas Said verwierf koninklijke [[apanage]]s en de de titel Mangkoenegara. De MangoenegaraMangkoenegara was een [[vazal]] van de [[VOC]]. Van 1813 tot 1945 was Nederland zijn [[suzerein]].
 
De MangkunegaraMangkoenegara regeerde een van de vier 'zelfsturende' [[vorstenlanden]] in het voormalige [[Nederlands-Indië]]. Het erfelijke vorstendom Mangkoenegara werd op 17 maart 1757, bij het [[verdrag van Salatiga]] opgericht. De opstandige Raden Mas Saïd, die in 1755, bij het [[verdrag van Giyanti]], toen het rijk [[Mataram II|Mataram]] werd verdeeld tussen het [[soenanaat]] [[Soerakarta]] en het [[sultanaat]] [[Jogjakarta]], buiten spel was gebleven, kreeg alsnog een eigen vorstendom toegewezen. Raden Mas Saïd regeerde onder de naam Mangkoenegara over gebieden die deels rond zijn [[kraton]] in [[Soerakarta]], maar voor het merendeel in de zuid-oostelijke buitengebieden van het voormalige Mataram waren gelegen.
 
Het vorstendom Mangkoenegara, werd geregeerd door een jongere tak van de [[Pakoeboewono]] dynastie van het Soenanaat Soerakarta. Hoewel in rang niet gelijk aan de Soenan, die ook in Soerakarta zijn kraton had, kon de Mangkunegara vorst door de omvang van zijn leger (zowel cavallerie, infanterie als artillerie) en de grootte van zijn vorstendom (grofweg de helft van het Soenanaat) toch een eigen beleid voeren: Traditioneel waren de Mangkoenegara vorsten sterk nederlandsgezind. Deze nederlandsgezindheid leidde ertoe dat Mangkoenegara, evenals het soenanaat Soerakarta, na de onafhankelijkheid van [[Indonesië]] zijn politieke onafhankelijkheid verloor, dit in tegenstelling tot het meer nationalistische [[sultanaat]] Jogjakarta en het vorstendom [[Pakualaman]] die beide als een 'speciaal district' (Daerah Istimewa) ook na 1945 nog een bepaalde mate van 'zelfbestuur' behielden.