Marie-Christine van België: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
DennisPeetersBot (overleg | bijdragen)
k fix, WP:VPB met AWB
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
'''Marie Christine Daphné Astrid Elisabeth Léopoldine''' ([[6 februari]] [[1951]]) is het tweede kind van [[Leopold III van België]] en prinses [[Lilian Baels]].
 
Op [[15 december]] [[1960]] leerde heel België haar kennen als bruidsmeisje op het huwelijk van haar halfbroer [[Boudewijn I van België|koning Boudewijn]] met doña [[Fabiola de Mora y Aragón]]. Marie- Christine was er zozeer door aangedaan, dat ze de rest van de plechtigheid op de televisie moest volgen.
 
Als dochter van een koning die gedwongen was af te treden (zie [[Koningskwestie]]) en een moeder die nooit koningin zou worden, was de jeugd van Marie- Christine niet gemakkelijk. De situatie zette haar aan tot rebellie. In de loop van de jaren liet ze duidelijk merken dat ze geen blad voor de mond zou nemen, en alle huwelijken die voor haar gearrangeerd werden, wees ze af. Bovendien verweet ze haar moeder een dominante rol te spelen en gespeend te zijn van enige menselijke warmte. In de interviews die ze her en der toestond, beklaagde ze zich vaak over de zware straffen die ze had gekregen en de onrechtvaardigheid die ze had ondervonden.
 
In 1981 besloot ze naar [[Toronto (Canada)|Toronto]] in [[Canada]] te gaan. Om er te kunnen blijven huwde zij met de homoseksuele Paul Druckner, een barpianist die dertien jaar ouder was dan zij. Ze vestigde later in [[Los Angeles]] met de Franse restaurateur Jean-Paul Gourgues.
 
Marie- Christine hoorde het nieuws van het overlijden van haar vader via de televisie. Ze vertrok naar België om afscheid te nemen; haar aanwezigheid beperkte zich tot een privé-bezoek op de avond voor de begrafenis.
 
Marie- Christine droomde van een carrière in de filmwereld. Ze raakte naar eigen zeggen "bevriend" met [[Elizabeth Taylor]], [[Arnold Schwarzenegger]] en [[Jamie Lee Curtis]]. De Hollywooddroom was geen lang leven beschoren.
 
Marie- Christine ging niet naar de begrafenis van [[Boudewijn I van België|koning Boudewijn]]. Ze verklaarde dat haar halfbroer de enige was geweest die haar ooit de hand had gereikt wanneer ze die nodig had gehad.
 
{{Navigatie prinsen België}}