Incarnatie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Erbij: id:Inkarnasi |
k Botgeholpen oplossing voor doorverwijzing: Zonde - Verwijzing(en) gewijzigd naar Zonde (religie) |
||
Regel 14:
In de [[Oosters-orthodoxe Kerk|orthodoxe]] Kerk heeft de incarnatie een andere betekenis gekregen. Het beschikt over minder kerkvaders afkomstig uit de Romeinse ambtenarij, waardoor het juridische denken in termen van "schuld" en "genoegdoening" minder aanwezig is, dan in het christendom in het [[West-Romeinse Rijk]]. Schuld en [[boete]] hebben de katholieke en vooral [[protestantisme|protestantse]] kerken veel dieper beïnvloed, dan de Oosterse Orthodoxie. Bovendien drong de Griekse filosofie, met name [[Aristoteles]], veel minder door in het oosten en er werd in vergelijking met de katholieke kerk door de Oosterse Kerk nauwelijks op gereflecteerd.
In het [[Oost-Romeinse Rijk]] werd de incarnatie ook gezien als het aannemen van een menselijke gestalte door God, maar dan minder nadruk op de verlossing van de [[Zonde (religie)|zonde]] door het op zich nemen van een schuld. De orthodoxe kerk keek, en kijkt, vooral naar de opstanding. God heeft in Jezus menselijke gestalte aangenomen, en Jezus is na zijn dood opgenomen in het Goddelijke licht. Dat houdt een belofte in voor alle mensen. In de Oosterse Kerk werd vanaf het begin meer gehecht aan spirituele ervaringen, wonderen en "heelmaken".
De incarnatietheologie was in de Oosterse kerk een belangrijke factor in de [[iconoclasme|iconenstrijd]]. Als God immers menselijke gestalte was geworden, had hij daarmee een beeld van zichzelf aan de wereld gegeven. Dat betekende ook dat mensen beelden van hem mochten maken; Hij had zelf materie aangenomen, dus met afbeeldingen van materie zou je Hem niet ontheiligen.
| |||