Johannes Hudde: verschil tussen versies

Hudde was deskundige op het gebied van waterstaat en ontwikkelde plannen voor zaken als verversing van het stadswater en bescherming van de stad tegen overstromingen.<ref name="Incubator" /> Hudde bemoeide zich al in 1662 met de waterkering in de Amstel. Tijdens zijn burgemeesterschap besloot het stadsbestuur vuil stadswater te lozen en schoner water van buiten in de grachten en burgwallen te laten binnenstromen. Hudde zorgde er ook voor dat de inhoud van de ‘stadssecreten’ niet meer in de grachten terechtkwam, maar in kuilen buiten de stad. Daarnaast bevorderde hij de hygiëne in en rond drinkwaterbakken bij kerken en openbare gebouwen. In 1675 pleitte hij voor de verlenging van de Nieuwe Vaart vanaf de [[Oostelijke Eilanden]].<ref>Abrahamse, J.E. (2010) De grote uitleg van Amsterdam. Stadsontwikkeling in de zeventiende eeuw, p. 314. </ref> Rond 1681 kwamen sluizen in de Amstel en in bij het Singel aan het [[IJ (water)|IJ]] om hoge waterstanden te keren. Hij liet acht grote, witmarmeren stenen inmetselen in acht sluizen in de dijk langs de zuidzijde van het IJ.<ref>http://home.tiscali.nl/~wr2777/NAP-niveau.htm </ref> De [[huddesteen|steen van Hudde]], in 1681 ingemetseld in de Nieuwebrug, (gelegen tegenover het huidige [[Centraal Station]]), was de aanzet tot het [[Normaal Amsterdams Peil]] (NAP). In 1682 kwam Elias Sandra naar het huis van Hudde met een nieuw Vechtwater plan. In 1689 kregen de bierbrouwers, die het grachtenwater vervuilden, strengere maatregelen opgelegd.<ref>Abrahamse, J.E. (2010) De grote uitleg van Amsterdam. Stadsontwikkeling in de zeventiende eeuw, p. 309. </ref> Hudde zorgde voor de invoering van de brandspuit ontwikkeld door [[Jan van der Heyden]], die evenwel veel moeite moest doen om erkenning. Burgemeester Valckenier bleek een tegenstander, maar in 1685 kreeg Van der Heyden zijn zin.