Michail Lomonosov: verschil tussen versies

Lomonosov werd geboren als de zoon van een kleine reder aan de [[Witte Zee]]kust. Zijn passie was leren, hij deed als kind erg veel aan zelfstudie, maar dit werd door zijn vader niet gestimuleerd. Mede ook door de slechte relatie met zijn stiefmoeder verliet hij op zijn veertiende het huis, sloot zich aan bij een [[karavaan]] en liep 1000 kilometer tot hij in [[Moskou]] arriveerde. Door zich voor te doen als de zoon van een priester was werd hij daar toegelaten tot de Academie voor klassieke talen. Omdat hij een buitengewoon begaafde leerling bleek, werd hem toegestaan zijn studies later voortzettenvoort te zetten in [[Sint-Petersburg]] en van [[1739]] tot [[1741]] aan de [[Philipps Universiteit]] in het Duitse Marburg (filosofie en scheikunde). In Marburg trouwde hij ook matmet brouwersdochter CtaharinaCatharina Zilch en begon hij gedichten te schrijven.

Lomonosov richtte [[1746]] een keizerlijke porseleinfabriek op en in [[1748]] richtte hij het eerste chemische laboratorium van Rusland op. In [[1755]] was hij medeoprichter van de staatsuniversiteit van Moskou (later de [[Staatsuniversiteit van Moskou|Lomonosov-universiteit]] genaamd) en in [[1760]] werd hij directeur van de Universiteit in [[Sint-Petersburg]].

Lomonosov stierf onverwacht aan een longontsteking, op 54-jarige leeftijd, en ligt begraven op het Lazaruskerkhof tein [[Sint-Petersburg]]. Hij werd door [[Aleksandr Poesjkin|Poesjkin]] het laatste universele genie van de Russische cultuur genoemd.