Mostaganem: verschil tussen versies

De regio werd sinds de vroege middeleeuwen bevolkt door [[Zenata]] stammen. Volgens oude documenten werd in [[1082]] door toedoen van de [[Almoraviden|Almoravidische]] heerser [[Yusuf ibn Tashfin]] de ''[[bordj]]'' (fort) El Mehal gesticht. Na hem kwam dit fort in handen van de [[Zianiden]] van [[Tlemcen (stad)|Tlemcen]] en vervolgens van de [[Meriniden]] uit [[Fez (stad)|Fez]]. De Meriniet Abou El Hassene Ali Ibn Abi Said liet in 1341 een grote moskee bouwen bij de stad. In 1511 probeerden de Spanjaarden de stad een verdrag op te leggen, hetgeen mislukte. Het nog wel Spaanse Oran wist hierdoor aan invloed te winnen. Na een aantal jaren de Spanjaarden te hebben weerstaan, riepen de Mostaganemers de hulp in van de Ottomaans-Turkse kaper [[Khair ad Din|Barbarossa Khair ad-Din Pasha]], die de Spanjaarden een aantal klappen wist toe te brengen en de stad in 1516 in nam voor de Turken. Hierop werd Mostaganem een piratennest, alsook een handelshaven. In augustus 1558 leden de Spanjaarden een grote nederlaag bij [[Mazagran]]. Het fort werd daarop uitgebreid en versterkt door de Turken. Rond 1700 kwam de stad daadwerkelijk onder het gezag van de Ottomaanse sultan te staan. Toen de Fransen Algerije binnenvielen in 1830, wisten de Ottomanen en de [[Kouloughli]] ("slavenkinderen"; een mengvolk van Ottomanen en Algerijnen) de Fransen tot tweemaal toe te weerstaan (1832 en 1833), maar het fort werd uiteindelijk toch bestormd in [[1833]]. In 1847 werd in het fort (''Le général [[Christophe Léon Louis Juchault de Lamoricière|Lamoricière]]'' genoemd) het eerste Algerijnse infanterieregiment gevormd. Door de kolonisatie kreeg de stad meer verbindingen naar het binnenland toe. In verschillende jaren, vooral 1927, werd de stad bedreigd door overstromingsgevaar.