Tweede taal: verschil tussen versies

Een '''tweede taal''' (T2) is elke [[taal]] die men beheerst, maar niet als [[moedertaal]] (T1). Bij voldoende blootstelling in hun jeugd kunnen sprekers een groot aantal T1'stweede talen verwerven. Twee- en [[Tweetaligheid (kennis)|meertaligheid]] is in grote delen van de wereld de norm. In de westerse landen verdringen de nationale standaardtalen de regionale variëteiten en tendeert de bevolking mede onder invloed van de [[massamedia]] naar eentaligheid.

Het verwerven van T2'stweede talen gaat veel moeizamer dan van T1'smoedertalen en voor het op niveau houden van de kennis ervan is doorgaans een veelvuldig gebruik noodzakelijk. Onder [[taalkunde|taalkundigen]] is het gebruikelijk, bij T1'smoedertalen van '[[taalverwerving|verwerven]]' en bij T2'stweede talen van 'leren' of 'aanleren' te spreken.

Vooral het Engels wordt als tweede taal aangeleerd: door personen en instanties in vele landen wordt het beschouwd als dé [[wereldtaal]], en het aanleren ervan kan gezien worden als een vorm van [[taalpolitiek]] (de vraagzijde). Ook andere wereldtalen zijn vaak T2tweede talen.