Maghrawaden: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 4:
De Maghrawaden, een stam van [[Zenata]] Berbers, waren een van de eerste Berberse stammen die zich bekeerden tot de [[islam]] in de 7de eeuw. Ze steunden Uqba ibn Nafi in zijn campagne richting de Atlantische Oceaan in 683. Ze waren eerst geallieerd met de [[Idrisiden]] en, vanaf de 10e eeuw, met de [[Omajjaden]], [[Kalifaat van Córdoba|kaliefen van Córdoba]]. Als gevolg werden ze meegesleurd in conflict tussen de Omajjaden en [[Fatimiden]] in [[Marokko]]. Hoewel ze de Fatimiden versloegen in [[924]], gingen ze kort daarna een alliantie met hen aan. Toen ze terug toenadering zochten tot de Omajjaden werden ze door de [[Ziriden]], die in naam van de Fatimiden regeerden, uit centraal Marokko verdreven. Maar in 980 konden ze de [[Miknasa]] uit [[Sijilmasa]] verdrijven.
 
Onder [[Ziri ibn Atiyya]] bereikten de Maghrawaden suprematie in [[Fez (stad)|Fes]]. Onder toezicht van de Omajjaden breidden ze hun invloed uit ten koste van de [[Banu Ifran]]. Een opstand tegen de Andalusische Omajjaden werd neergeslagen door Al Mansur Abi Amir, maar de Maghrawaden konden hun controle over Fes herstellen. Onder de heersers van Al Muizz (1001-1026), Hamman (1026-1039) en Dunas (1039) versterkten ze hun macht over Noord- en Centraal-Marokko. Interne machtsstrijd na 1060 maakte het mogelijk voor de [[Almoraviden]] om hun te verslaan in 1070 en een einde te maken aan hun heerschappij.
 
[[Categorie:Volk in Afrika]]