Arabisch-Normandische kunststijl: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Diamant (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
DouwevdG (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[Bestand:San giovanni degli eremiti.jpg|thumb|250px|[[San Giovanni degli Eremiti]] in Palermo]]
De '''Arabisch-Normandische kunst''' (ook bekend als '''Arabisch Normandische cultuur''') is de naam voor de [[middeleeuwse]] [[Stijl (kunst)|kunststijl]] toegepast vanaf [[1061]] tot ongeveer [[1250]] op [[Sicilië]]. De kunststijl was een mengeling van christelijke en [[islamitische kunst]] en ontstond na de [[Normandiërs|Normandische]] verovering van het [[Emiraat Sicilië]].
[[Bestand:TabulaRogeriana.jpg|thumb|250px|De ''Tabula Rogeriana'' gemaakt door [[Muhammad al-Idrisi]] in opdracht van koning [[Rogier II van Sicilië|Rogier II]]]]
[[Bestand:Pluviale of the holy roman empire.jpg|thumb|250px|[[Koningsmantel]] van Rogier II, met een Arabische inscriptie en de [[Islamitische kalender|islamitische datum]] 528 (1133-1134)]]
[[Bestand:Arabo-NormanArchitecture.JPG|thumb|250px|Interieur van het kasteel La Zisa in Palermo, lithografie 1830]]
De '''Arabisch-Normandische kunst''' (ook bekend als '''Arabisch Normandische cultuur''') is de naam voor de [[middeleeuwse]] [[Stijl (kunst)|kunststijl]] toegepast vanaf [[1061]] tot ongeveer [[1250]] op [[Sicilië]]. De kunststijl was een mengeling van christelijke en [[islamitische kunst]] en ontstond na de [[Normandiërs|Normandische]] verovering van het [[Emiraat Sicilië]].
 
==Culturele vermenging==
In het Sicilië van de Normandiërs kon het tot deze culturele vermenging, van Arabische en christelijke culturelen komen, doordat de Normandische heersende klasse relatief klein was. De ambachtslieden en de kunstenaars die de Normandische bouwwerken bouwden bestonden dus voornamelijk uit de Griekse, Romaanse en Arabische bevolkingsgroepen van vóór de Normandische veroveringen. Daarnaast lieten de Normandische koningen zich omringen door zowel Griekse als Arabische dichters, wetenschappers en adviseurs en stonden de koningen zeer tolerant tegenover de Arabieren:
 
:Zij [de moslims] werden goed behandeld en zij werden beschermd, zelf tegen de Fransen. Daarom hadden zij een grote voorliefde voor koning [[Rogier II van Sicilië|Rogier]]. [[Ibn al-Athir]]<ref>Pierre Aubé (2006): ''Les Empires normands d’Orient'', Perrin, blz. 168 - ISBN 2262022976</ref>
 
Rogier II had Arabische soldaten in zijn leger en sprak vloeiend [[Arabisch]]. Hij gaf Arabische architecten opdracht tot het bouwen van kerken en paleizen. De tolerante houding ten opzichte van niet-christenen bleef in stand onder de andere Normandische koningen, onder wie [[Willem II van Sicilië|Willem II]], zoals blijkt uit de verslagen van de Spaans-Arabische geograaf [[Ibn Jubayr]]. Hij bezocht Sicilië in 1184 op de terugreis van zijn bedevaart naar [[Mekka]]. Tot zijn grote verbazing werd hij warm ontvangen door Normandische christenen en was een groot aantal ambtenaren islamitisch:
 
:De houding van de koning is werkelijk bijzonder. Zijn houding ten opzichte van moslims is perfect: hij geeft hun werk, hij kiest zijn officieren uit de moslimbevolking, en bovenal kunnen zij trouw blijven aan de [[islam]]. De koning heeft het volste vertrouwen in de moslims en vertrouwt op hen bij het afhandelen van kwesties, inclusief de belangrijkste, zijn kok is bijvoorbeeld een moslim (...) Zijn [[Vizier (functie)|viziers]] en [[kamerheer|kamerheren]] zijn [[Eunuch]]en, van wie er veel lid zijn van zijn regering en op wie hij vertrouwt in privézaken. [[Ibn Jubayr]]<ref>Bernard Lewis (1993): ''Les Arabes dans l'histoire'', Flammarion, blz. 168 - ISBN 2080813625</ref>
 
Ibn Jubayr noemt in zijn boek ook het gegeven dat veel christenen in Palermo zich kleden als moslims en Arabisch spreken. De registers van het koninklijke hof werden bijvoorbeeld in het Arabisch geschreven.
 
==Architectuur==
De Normandische [[architectuur]] op Sicilië werd door zowel de [[Islamitische architectuur|islamitische]] als de [[Byzantijnse architectuur]] beïnvloed. De meest herkenbare voorbeelden van deze bouwstijl zijn de kerkgebouwen, waarvan er nog veel bewaard zijn gebleven, bijvoorbeeld:
* Kathedraal van [[Salerno (stad)|Salerno]] (1076-1085)
* [[Palazzo dei Normanni]] en de Cappella Palatina (1130-1140) in [[Palermo (stad)|Palermo]]
* De kastelen [[La Zisa]] (1165), [[La Cuba (Palermo)|Cuba]] (1180) en [[Cuba Soprana]] met de [[Cubula]] in [[Palermo (stad)|Palermo]]
* [[Kathedraal van Palermo]] (1184)
* Vele andere kerk in Palermo, bijvoorbeeld: [[San Giovanni dei Lebbrosi]] (1071), [[San Giovanni degli Eremiti]] (1130), [[San Cataldo (Palermo)|San Cataldo]] (1154-1160), [[La Magione]]
* Kathedraal van [[Cefalù]] (1131)
* Kathedraal van [[Monreale]] (1172-1176)
* Kathedraal van [[Messina (stad)|Messina]] (1197)
* [[Santissima Trinità di Delia]] (1140 - 1160), westelijk van [[Castelvetrano]]
 
<Gallery>
File:Palermo-San-Giovanni-dei-lebbrosi-bjs2007-01.jpg|San Giovanni dei Lebbrosi, oudste kerk van Palermo
File:Castelvetrano Chiesa Delia.jpg|Santissima Trinità di Delia, nabij [[Castelvetrano]]
File:Cubula 2.JPG|Cubula in Palermo
File:Monreale-bjs-17.jpg|Apsis van de kathedraal van Monreale
File:Palermo-Cathedral-bjs-5.jpg|Apsis van de [[kathedraal van Palermo]]
File:Cefalu Dom.jpg|De kathedraal van Cefalù
File:Christ Pantokrator, Cathedral of Cefalù, Sicily.jpg|Christus als [[pantocrator]] in de kathedraal van Cefalù
File:Chapelle Palatine.jpg|Cappella Palatina in het [[Palazzo dei Normanni]]
</gallery>
 
{{Appendix}}
 
{{beginnetje|Kunst & cultuur}}