|
Op maandagavond 26 juli 1954 was het sportpark in Geleen spaarzaam verlicht. De aktiviteit die er plaatsvond, de eerste betaald-voetbaltraining in Nederland, was clandestien. De selectie van Fortuna ’54 trainde onder leiding van de Hongaar Joszef Vereb. De toegangspoort tot het park was gesloten. Niemand kon erin en pottenkijkers waren niet gewenst. De KNVB was namelijk tegen betaling in het voetbal en overtreders konden rekenen op lange schorsingen. De oprichter van Fortuna ’54 was de zakenman Egidius ‘Gied’ Joosten. Op 12 maart 1953 zat Gied Joosten op de tribune in Parijs voor een wedstrijd tussen in het buitenland spelende profs en het Franse nationale elftal. De opbrengst was bestemd voor het Rampenfonds voor het door watersnood getroffen Zeeland. Het Nederlandse gelegenheidselftal won met 2-1. Joosten sloot zich aan bij de Nederlandse Beroepsvoetbalbond en werd voorzitter. Hij stimuleerde de oprichting van semi-profslubs. Huub Adriaans, de Fortuna ’54-manager, slaagde erin om een aansprekend elftal op de been te brengen. Bekende namen uit die tijd zijn Frans de Munck, Cor van der Hart en Faas Wilkes.In de tussentijd groeide Geleen door de staatsmijn Maurits. Elke zondag was Joosten en zijn familie te vinden op de tribunes van Fortuna ’54. Als het team niet goed presteerde kon je hem horen bulderen in de kleedkamers. In 1957 werd Fortuna ’54 kandidaat voor de landstitel maar eindigde als 2de. Ook in de daarop volgende jaren kon deze titel niet binnengehaald worden. In het seizoen 59-60 ontsnapte het sterrenelftal zelfs ternauwernood aan degradatie. Het bedrijf van Joosten, Vascomij NV boekte in haar beginjaren 1958 grote winsten. De neergang in 1968 had grote gevolgen voor Fortuna ’54. In dat jaar eindigde Fortuna ’54 op de voorlaatste plaats en Sittardia op de laatste. Een aantal weken hierna werd bekend gemaakt dat de twee clubs gingen fuseren. In 1971 ging de hoofdtribune van het Mauritsstadion volledig in vlammen op en de ooit zo beroemde voetbaltempel verdween. Momenteel staan er seniorenwoningen met een monument van Fortuna ’54 zonder de naam van Egidius Joosten. Het item historie baseert zich in belangrijke mate op de inhoud van het artikel augustus 2003 in het Historisch Nieuwsblad geschreven door de journalist Fons Geraets.
'''Fortuna '54''' is een voormalige Nederlandse voetbalclub. De club speelde zijn thuiswedstrijden in het [[Mauritsstadion]] in Geleen. In 1968 fuseerde Fortuna met [[Sittardia (voetbalclub)|Sittardia]] tot de [[Fortuna Sittard|Fortuna Sittardia Combinatie]] (FSC, later hernoemd in ''Fortuna Sittard'').
Fortuna '54 werd in 1954 opgericht door aannemer [[Gied Joosten]] en was de eerste [[betaald voetbal|betaaldvoetbalclub]] van Nederland. De vereniging speelde in 1954 in de [[Nederlandse Beroeps Voetbalbond|NBVB]]-competitie, die eveneens door Joosten was opgericht. Bij het afbreken van deze competitie, vanwege het samengaan met de [[KNVB]], stond Fortuna op de eerste plaats.
Joosten bouwde het team op door verschillende gelouterde spelers naar Geleen te halen. In de jaren vijftig werden de Nederlandse internationals [[Frans de Munck]], [[Cor van der Hart]], [[Bram Appel]], [[Bart Carlier]], [[Henk Angenent (voetballer)|Henk Angenent]] en [[Faas Wilkes]] aangetrokken, alsmede de Luxemburger [[Spitz Kohn]] en de Belg [[André Piters]]. Uit de eigen regio kwam international [[Jan Notermans]]. Trainer was de Oostenrijker [[Friedrich Donenfeld]]. Ondanks het semi-professionele karakter van het Nederlands [[betaald voetbal]] in deze periode, waren er voor deze spelers huizen beschikbaar en werden ze vaak goed beloond. Fortuna was hofleverancier van het [[Nederlands voetbalelftal|Nederlands elftal]] en had het beste spelersmateriaal van alle clubs uit de [[Eredivisie (voetbal)|Eredivisie]]. Desondanks werd nooit het landskampioenschap binnengesleept. In [[Eredivisie 1956/57|seizoen 1956/57]] was Fortuna er het dichtste bij, toen het op twee punten achterstand van kampioen [[AFC Ajax|Ajax]] eindigde. In de daaropvolgende seizoenen eindigde de club als vierde en derde.
De reden voor het missen van de belangrijkste binnenlandse prijs zou gelegen zijn in de financiering van de dure ploeg. Om geld binnen te halen, werden er geregeld midweeks lucratieve vriendschappelijke wedstrijden gespeeld tegen buitenlandse clubs. Het vele reizen brak het team op in de competitie, er werden veel punten verspeeld tegen clubs die op de ranglijst een stuk lager stonden. In [[KNVB beker 1956/57|1956/57]] en [[KNVB beker 1963/64|1963/64]] won Fortuna '54 wel de [[KNVB beker]]. Als bekerwinnaar speelde de club in het [[Europacup II 1964/65|seizoen 1964/65 van de Beker der bekerwinnaars]] (Europacup 2). Fortuna werd in de eerste ronde uitgeschakeld door [[Torino FC]]. In de [[International Football Cup 1965-66]] bereikte de club de kwartfinale, die verloren werd van [[FC Lugano]].
In de jaren zestig trad een teruggang in, mede veroorzaakt door de ouder wordende spelersgroep. Ook nieuw aangetrokken spelers als [[Piet van Rhijn]] en de Joegoslaaf [[Alex Petaković]] waren de 30 ruim gepasseerd. In 1967 was er reeds sprake van een mogelijk samengaan met streekgenoot [[Sittardia (voetbalclub)|Sittardia]], maar de [[fusieclub|fusie]] ketste af. Fortuna wist nieuwe financiële middelen aan te boren en droomde over een nieuwe succesperiode, mede omdat voormalige internationals [[Piet Giesen]] en [[Bert Theunissen]] inmiddels naar Geleen waren gekomen. Het [[Eredivisie 1967/68|seizoen 1967/68]] verliep echter desastreus en eindigde met degradatie. Fortuna fuseerde met het eveneens gedegradeerde Sittardia tot [[Fortuna Sittard|FSC]]. Omdat het hoger geëindigde [[Xerxes/DHC]] zich terugtrok uit het betaald voetbal, mocht FSC in de Eredivisie blijven. Een jaar later degradeerde de fusieclub echter alsnog.
==Externe link==
* [http://www.fortuna54.com Website Fortuna 54.com]
[[Categorie:Nederlandse voormalig betaaldvoetbalclub]]
[[Categorie:Nederlandse Beroeps Voetbalbond]]
[[Categorie:Geleen]]
[[li:Fortuna '54]]
| 