Nurbanu Sultan: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VolkovBot (overleg | bijdragen)
k robot Anders: sv:Nurbanu (sultaninna)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
'''Afife Nurbanu Sultan''' ([[Paros]], ca. [[1525]] - [[Constantinopel]], [[1583]]) was [[valide sultan]] en feitelijke heerser van het [[Ottomaanse Rijk]] van 1574 tot 1583.
 
Nurbanu Sultan werd vermoedelijk geboren als CeciliaGenevieve Venier-BaffoRachel, dochter uit een adellijke [[Republiek Venetië|Venetiaanse]] familie; haar oom [[Sebastiano Veniero]] diende als [[doge]] van Venetië. Ze werd gevangengenomen toen de Ottomanen in 1537 het Venetiaanse eiland [[Paros]] veroverden. CeciliaGenevieve Rachel kwam terecht in het koninklijk paleis in Constantinopel, waar ze werd opgenomen in de [[harem]] van kroonprins Selim en zijn lievelingsvrouw werd nadat hij in 1566 [[sultan (rang)|sultan]] van het Ottomaanse Rijk werd als [[Selim II]]. CeciliaGenevieve Rachel bekeerde zich tot de [[islam]] en kreeg de nieuwe naam Afife Nurbanu Sultan, wat "prinses van het licht" betekent.
 
Na de dood van Selim II in 1574 verborg ze zijn lijk twaalf dagen in een ijskast tot haar zoon Murad uit [[Manisa (stad)|Manisa]], waar hij gouverneur was, naar Constantinopel kon komen om zijn vader op te volgen als sultan [[Murat III]]. Murat was weinig geïnteresseerd in staatszaken en liet de regering van het rijk over aan zijn moeder en de machtige [[grootvizier]] [[Sokollu Mehmet Paşa|Mehmet Sokullu]]. Als mederegent van het rijk werd Nurbanu Sultan de eerste [[Valide Sultan]] (koningin-moeder) van het [[Sultanaat van Vrouwen]], een periode van zo'n 130 jaar waarin haremvrouwen grote macht uitoefenden in het Ottomaanse Rijk, vaak meer dan de sultan zelf.
 
Afife Nurbanu Sultan correspondeerde met de Franse koningin [[Catharina de' Medici]] en met de doge van Venetië. Ze volgde een sterk pro-Venetiaans beleid, tot woede van de [[Republiek Genua]]. Afife Nurbanu wist een einde te maken aan de 150 jaar oude traditie dat een nieuwe sultan zijn broers liet vermoorden om zo mogelijke rivalen uit de weg te ruimen. Ze overtuigde haar man Selim III ervan om zoveel mogelijk zonen (en daarmee erfgenamen) te krijgen. Tevens werden de broers van de sultan geïsoleerd en overladen met alcohol, drugs en jonge maagden om zo te voorkomen dat ze politieke ambities zouden krijgen. Afife Nurbanu Sultan gebruikte dezelfde techniek opnieuw toen haar zoon Murat III aan de macht kwam.
 
In 1583 stierf Afife Nurbanu Sultan onder mysterieuze omstandigheden. Ze werd begraven in de graftombe van Selim III, iets wat zeer ongebruikelijk was en aangaf hoe belangrijk ze was. Na Afife Nurbanu Sultans dood volgde [[Safiye Sultan]], een vrouw van Murat III, haar op als de nieuwe Valide Sultan. Ook zij was een machtige regent van het rijk en van Venetiaanse afkomst. Afife Nurbanu Sultans pro-Venetiaanse beleid werd door Safiye Sultan voortgezet.
 
{{bron|bronvermelding=