Tristan und Isolde (opera): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Verwijzing naar engelstalige wiki |
Citaat toegevoegd. Smekend lijkt me te sterk uitgedrukt, hoewel Chamberlain "Flehend" schrijft. |
||
Regel 16:
* Kurwenal, dienaar van Tristan ([[Bariton (zangstem)|bariton]])
* Brangäne, dienares van Isolde (sopraan)
* Melot, een hoveling,
* Een herder (tenor)
* Een schipper (bariton)
Regel 22:
* Zeelui, ridders en knapen. Isoldes hofdames
}}
'''''Tristan und Isolde''''' is een [[opera (muziek)|opera]] in drie aktes van [[Richard Wagner]]. Het [[libretto]], geschreven door de componist, is grotendeels gebaseerd op een liefdesdrama van [[Gottfried von Straßburg]]. Het werd gecomponeerd tussen [[1856]] and [[1859]] en beleefde zijn première in [[München]] op [[10 juni]] [[1865]] met [[Hans von Bülow (1830-1894)|Hans von Bülow]] als dirigent. Het wordt beschouwd als een van de hoogtepunten van het operarepertoire; ''Tristan'' is kenmerkend voor
==Ontstaansgeschiedenis==
In [[1849]] zag Wagner zich gedwongen zijn positie als dirigent aan de [[Semperoper|Sächsische Staatsoper]] op te geven, omdat hij werd gezocht door de autoriteiten vanwege zijn deelname aan de onsuccesvolle [[Mei-Revolutie]] in Dresden. Hij liet zijn vrouw, [[Minna Planer|Minna]], achter in Dresden, en vluchtte naar [[Zürich (stad)|Zürich]]. Daar, in [[1852]], ontmoette hij de welvarende zijdehandelaar [[Otto Wesendonck]]. Wesendonck werd een aanhanger en [[mecenas]] van Wagner, terwijl zijn vrouw, [[Mathilde Wesendonck|Mathilde]],
Volgens zijn autobiografie ''Mein Leben'', besloot Wagner de Tristanlegende op muziek te zetten omdat zijn vriend, Karl Ritter, bezig was met een dramatische versie van datzelfde werk. Naar
In een brief aan [[Franz Liszt]], [[16 december]] [[1854]] maakte Wagner melding van zijn voornemen de ''Tristan'' te gaan schrijven: <blockquote>"Omdat ik in mijn leven nooit echt het geluk van de liefde ervaren heb, wil ik een gedenkteken oprichten voor deze mooiste aller dromen, een werk waarin deze liefde volledig tot uitdrukking komen kan: ik heb in mijn hoofd een ''Tristan en Isolde'' ontworpen, een eenvoudige, maar volbloedige muzikale weergave; met de 'zwarte vlag' die op het einde waait, zal ik mij dan toedekken om — te sterven. —".<ref>[http://ia301512.us.archive.org/1/items/briefwechselzwis02wagn/briefwechselzwis02wagn.pdf ''Briefwechsel zwischen Wagner und Liszt, vom Jahre 1854 bis 1861'' (deel II), p. 45-46]</ref></blockquote> In dezelfde brief refereerde hij ook aan Schopenhauer, wiens hoofdgedachte volgens Wagner "de uiteindelijke ontkenning van de wil tot leven" is.
Tegen het einde van 1854 had Wagner een ontwerp klaar van een opera in drie aktes met als thema het ''Tristan''-verhaal, gebaseerd op [[Gottfried von Strassburg]]
Wagner begon zijn compositioneel ontwerp van de eerste akte in oktober 1857. In november zette hij vijf gedichten van Mathilde op muziek, tegenwoordig bekend als de ''[[Wesendonck-Lieder]]''. Dit was voor Wagner een ongebruikelijke stap; hij gebruikte bijna nooit libretti die hij niet zelf geschreven had. Twee van deze liederen werden door Wagner aangemerkt als studies voor ''Tristan und Isolde'': ''Träume'' gebruikt een motief dat het liefdesduet vormt van de 2<sup>e</sup> akte van de ''Tristan'', terwijl het thema van ''Im Treibhaus'' later de prelude van de 3<sup>e</sup> akte zou worden.<ref>Millington, Barry (Ed.) (1992) ''
Wagner voltooide de 2<sup>e</sup> akte van de ''Tristan'' tijdens zijn verblijf van acht maanden in [[Venetië (stad)|Venetië]], waar hij gescheiden van zijn vrouw Minna leefde. In maart [[1859]] verhuisde Wagner, die nog steeds werd beschouwd als een opstandige vluchteling, naar [[Luzern (stad)|Luzern]], omdat hij vreesde anders te zullen worden uitgeleverd aan de autoriteiten van [[Saksen (deelstaat)|Sachsen]]. In Luzern componeerde hij de 3<sup>e</sup> akte, die gereed kwam in [[1859]].
Regel 39:
==Première==
[[Afbeelding:Joseph Albert - Ludwig und Malwine Schnorr von Carolsfeld - Tristan und Isolde, 1865f.jpg|thumb|400px|Ludwig en Malvina Schnorr von Carolsfeld als Tristan en Isolde]]
''Tristan und Isolde'' bleek moeilijk ten tonele gevoerd te kunnen worden. [[Parijs]], het centrum van de operawereld in het midden van de 19<sup>e</sup> eeuw, zou een logische keus geweest zijn, maar na een rampzalig verlopen [[Tannhäuser|''Tannhäuser-uitvoering'']] bij de [[Opéra de Paris]],<ref>Loeser, Norbert: ''Richard Wagner. Componisten-serie deel III'', Uitgeverij Gottmer, p. 202</ref> bood Wagner zijn ''Tristan'' aan aan het Badische Hoftheater te [[Karlsruhe (stad)|Karlsruhe]] in [[1861]]. Toen hij de [[Weense Staatsopera|Weense Hofopera]] bezocht om mogelijke zangers voor zijn werk te horen, bood de directie hem aan het werk in [[Wenen]] op te laten voeren. De tenor [[Alois Ander]] werd aangewezen om de rol van Tristan te zingen, maar hij bleek niet in staat deze rol te leren. Door problemen, en ondanks de meer dan zeventig repetities tussen [[1862]] and [[1864]], kon de ''Tristan und Isolde'' niet opgevoerd worden, wat het werk de reputatie gaf onuitvoerbaar te zijn. Op wens van [[Lodewijk II van Beieren|Ludwig II von Bayern]] werd het werk naar het Nationaltheater van München gehaald. [[Hans von Bülow (1830-1894)|Hans von Bülow]] was uitgekozen om de ''Tristan'' te dirigeren, ondanks het feit dat Wagner een affaire had met zijn vrouw, [[Cosima Wagner|Cosima von Bülow]]. Het werk had op 15 mei 1865 in première moeten gaan, maar dat moest worden uitgesteld omdat [[Malvina Garrigues|Malvina Schnorr von Carolsfeld]], die de rol van Isolde had moeten zingen, hees geworden was. De eerste uitvoering van het werk vond uiteindelijk plaats op 10 juni 1865. [[Ludwig Schnorr von Carolsfeld]] zong de rol van Tristan, en Malvina, zijn vrouw, die van Isolde. Drie weken na de 4<sup>e</sup> uitvoering, kwam Ludwig Schnorr von Carolsfeld plotseling te overlijden. Wagner zelf schreef de doodsoorzaak toe aan een fatale ontsteking, opgelopen door het werk op slecht verwarmde en tochtige theaterbühnes,<ref>In een brief aan Ludwig II von Bayern, 25 juli 1865. Zie ''Richard Wagner. Brieven 1856-1883''. Uitgeverij Atlas, 1994. ISBN 9025403697</ref> maar men speculeerde dat de inspanning van de Tristan-rol hem teveel geworden was. De druk van de ''Tristan'' heeft ook de levens geëist van de dirigenten [[Felix Mottl]] in 1911 en [[Joseph Keilberth]] in 1968; beide mannen bezweken terwijl ze de 2<sup>e</sup> akte van de opera dirigeerden. Wagner zelf was van mening dat de ''Tristan'' zo verpletterend was dat alleen een slechte uitvoering zijn publiek kon redden
==Uitvoeringen==
De volgende ''Tristan''-produktie was in [[Weimar]] in [[1874]], en Wagner zelf begeleidde een andere produktie, in [[Berlijn]], in maart [[1876]]. Het werk werd pas in
==Zie ook==
* [[Tristan en Isolde|Tristan en Isolde: legende]]
* [[Tristan und Isolde: bewerkingen|Tristan und Isolde: bewerkingen van
{{reflist}}▼
==Externe links==
* [http://www.rwagner.net/libretti/tristan/g-t-tristan.html Libretto in het Duits, Engels en Italiaans]
{{bron|bronvermelding=
▲{{reflist}}
}}
{{DEFAULTSORT:Tristan und Isolde}}
|