SN 1604: verschil tussen versies

Die zogenaamde volmaaktheid bestond sinds [[Pythagoras]] hierin, dat de volmaakte godheid alleen een volmaakte [[heelal|kosmos]] met volmaakte objecten geschapen kon hebben. Vanaf de [[maan]] waren alle [[planeet|planeten]] en sterren volmaakte [[ronde bol]]len, die in volmaakte [[cirkel]]s om de aarde liepen. Sinds [[Nicolaas Copernicus|Copernicus]] geloofde de avant-garde van de geleerdenwereld wel dat de [[zon]] in het midden van de kosmos stond. Het meest overtuigende argument daarvoor was echter, dat daarmede de banen van de planeten als cirkels te verklaren waren. Ook Kepler geloofde in het jaar waarin hij “zijn” supernova zag nog altijd in de volmaaktheid van de hemel en de cirkelbeweging van de planeten (pas in 1605 zou hij inzien dat de consequentie van Tycho's observaties is dat de planeten zich niet in cirkels bewegen). Het verbijsterde in 1604 de westerse wereld dat er een nieuwe ster aan de hemel schitterde.