Plimsoll: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
-pov |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 2:
De plimsoll is afgeleid van de tekens die door de wetgeving van het negentiendeeeuwse Britse parlementslid [[Samuel Plimsoll]] verplicht werden aangebracht op de scheepswand van alle schepen om uit hun ligging in het water af te kunnen lezen of zij niet te zwaar bevracht waren, het zogenaamde [[Plimsollmerk]].
Als een schip bijv. van een zoetwaterhaven naar een zoutwaterhaven vaart zal het schip hoger op het water komen liggen: in zout water drijft ee nschip beter. Andersom moet je oppassen: als je boot al zwaar beladen is komt de boot nog dieper te liggen en dan gaat het misschien mis.
Als een boot bijv. van een koude zoutwaterhaven (Oslo) naar een warme zoutwaterhaven (Maracaibo) vaart komt het schip tijdens het varen steeds dieper te liggen. In warm water blijft ee nschip slechter drijven dan in koud water.
Op deze manier kun je beredeneren waarom WNA (winter Noord Atlantische orceaan, dus koud zout water) helemaal onderaan staat.
De plimsoll wordt in toenemende mate door een nul superschrift vervangen in thermodynamische tekstboeken. Dit is misleidend omdat een nul suggereert dat er een absoluut nulpunt als afteltoestand gebruikt wordt. In de thermodynamica wordt juist echter gewerkt met willekeurig gekozen eindige (niet-nul) afteltoestanden zoals 1 atmosfeer (niet 0 atmosfeer) druk of 1 mol per kilogram oplosmiddel.
| |||