Spaans-Engelse Oorlog (1585-1604): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 43:
In [[1595]] brak er een opstand uit in Ierland onder leiding van Hugh O'Neill en Red Hugh O'Donnell. De Spanjaarden ondersteunden de katholieke Ieren in hun vrijheidsstrijd. In [[1601]] stuurden ze een kleine [[Vierde Armada]] naar Ierland om het stadje [[Kinsale]] te bezetten. De Engelsen belegerden Kinsale en vernietigden het Ierse ontzettingsleger tijdens de Slag bij Kinsale.
Filips II stierf in [[1598]] en zijn opvolger [[Filips III van Spanje|Filips III]] was veel minder gemotiveerd dan zijn voorganger om Engeland op de knieën te dwingen. In [[1603]] stierf Elizabeth en gaven de Ieren zich over. Haar opvolger [[Jacobus I van Engeland]] wilde ook af van deze oorlog . Het [[Verdrag van Londen (1604)]] beëindigde de vijandelijkheden tussen Engeland en Spanje. Engeland trok zich terug uit de [[Tachtigjarige Oorlog]] en zou tot aan de [[Spaanse Successieoorlog]], die begon in 1701, niet meer betrokken zijn bij militaire conflicten op het Europese continent.
Hoewel velen de oorlog tussen Spanje en Engeland zien als een nederlaag voor Spanje, valt daar wat op af te dingen. Een belangrijk doel van Filips II, namelijk Engeland tot het katholicisme te bekeren, werd niet bereikt, maar de zware verliezen van de Engelsen vertraagden de kolonisatie van [[Noord-Amerika]] en stelden Spanje in staat om zijn nog kwetsbare bezittingen op het westelijk halfrond te consolideren. Engeland was wel een dominante maritieme mogendheid geworden, maar de overmacht van Spanje op het Europese vasteland bleef behouden en haar maritieme en koloniale macht bleven aanzienlijk. Pas tijdens de [[Dertigjarige Oorlog]], die in 1648 eindigde, zou Spanje zijn sleutelpositie als Europese mogendheid verliezen.
| |||