Olaf II van Noorwegen: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Erbij: gl:Olaf Haraldsson |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 11:
| dynastie = [[Ynglinge|Huis Ynglinge]]
}}
De heilige '''Olaf''' (ca. [[995]] - [[Stiklestad]], [[29 juli]] [[1030]]) was koning van [[Noorwegen]].
De heilige '''Olaf''' ([[995]] - [[Stiklestad]], [[29 juli]] [[1030]]) was een zoon van [[Harald Grenske]] (een nazaat van [[Harald I van Noorwegen|Harald I Schoonhaar]]). De [[Vikingen|Viking]] Olaf bekeerde zich tot het christendom in [[1010]] en hielp koning [[Ethelred II]] van Engeland in zijn strijd tegen de heidense [[Denen]]. Hij was als Olaf II koning van [[Noorwegen]] van [[1014]] tot [[1028]]. Tegen hun zin probeerde hij de Noren te bekeren, maar tenslotte moest hij in 1028 op de vlucht naar [[Rusland]]. Toen hij in 1030 de troon opnieuw probeerde te bezetten, werd hij verslagen en gedood in de [[Slag bij Stiklestad]].▼
Olaf werd postuum geboren en werd opgevoed aan het hof van Sigurd Syr, onderkoning van [[Ringerike]] - de tweede echtgenoot van zijn moeder. In zijn jonge jaren was hij actief met de gebruikelijke strooptochten en activiteiten als huurling. In 1012 was hij een van de aanvoerders van de aanval op [[Engeland]] die voor 48.000 pond wordt afgekocht. Olaf reisde door heel [[Scandinavië]] en het Noordzee-gebied. Hij werkte daarna als huurling in [[Spanje]] en [[Frankrijk]]. Olaf ontmoette de gevluchte [[Ethelred II]] van Engeland in [[Normandië]] en hielp hem tegen de de [[Denemarken|Denen]] in Engeland. In deze periode liet Olaf zich dopen in [[Rouen]].
Toen koning [[Knoet de Grote]] van Denemarken zijn Noorse schepen opriep voor een nieuwe oorlog tegen Engeland, maakte Olaf van hun afwezigheid gebruik om de macht te grijpen in Noorwegen. Hij zeilde met 260 man, en veel geld, in twee handelsschepen (geen langschepen) naar Noorwegen. Deze kleine expeditie suggereert dat Olaf eigenlijk met goedvinden van Knoet het bestuur in Noorwegen op zich nam, en dat toen Knoet jarenlang verwikkeld was in Engeland en Groenland, Olaf de gelegenheid gebruikte om zich als onafhankelijke koning op te stellen. In 1016 versloeg hij zijn laatste tegenstanders bij Nesjar (bij de ingang van het [[Oslofjord]]) en riep zich uit tot koning van Noorwegen. Hij stichtte de stad [[Sarpsborg]], die een tijd zijn hoofdstad zou zijn. Olaf probeerde een staatsorganisatie naar Normandisch en Engels voorbeeld op te zetten en bracht de buitengewesten ([[IJsland]], [[Faeröer]] en de [[Schotland|Schotse]] eilanden) onder het gezag van de kroon. Hij kreeg hulp van de bisschoppen van [[Hamburg]] en [[Bremen]] om een kerkorganisatie vorm te geven. Vooral aan de kust was een groot deel van de bevolking al christelijk en Olaf dwong de rest van de bevolking ook tot bekering, vaak met grof geweld. Hij stichtte het bisdom van [[Trondheim]].
{{wiu2}}
▲
een zoon van [[Harald Grenske]] (een nazaat van [[Harald I van Noorwegen|Harald I Schoonhaar]]).
In [[1164]] werd hij door [[paus Alexander III]] heilig verklaard. Zijn feestdag is op [[29 juli]] en hij is de patroon van Noorwegen en van de beeldhouwers en wordt aangeroepen bij moeilijke huwelijken.
| |||