Karl Johann Philipp von Cobenzl: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k r2.5.1) (robot Erbij: sl:Janez Karl Filip Kobencl |
k Link naar doorverwijspagina gerepareerd (Kanselier naar Kanselier (historisch)), met behulp van pop-ups |
||
Regel 12:
Op 19 mei 1753 werd Von Cobenzl door de keizerin benoemd tot [[gevolmachtigd minister]] van de [[Oostenrijkse Nederlanden]] als opvolger van [[Antoniotto de Botta-Adorno]] die benoemd was tot [[eerste minister]] van het [[Groothertogdom Toscane]]. Als gevolmachtigd minister kreeg Von Cobenzl de leiding in handen van de administratie en het bestuur onder landvoogd [[Karel van Lotharingen]], een schoonbroer van de keizerin.
Von Cobenzl, die in de persoon van [[Wenzel Anton von Kaunitz]], [[Kanselier (historisch)|kanselier]] van het [[Heilige Roomse Rijk]], een hoge beschermheer had, slaagde erin om de functie van landvoogd aan banden te leggen. Hij kwam regelmatig in botsing met Karel van Lotharingen die zich niet goedschiks neerlegde bij zijn decoratieve functie waarbij hij zich enkel mocht bezigen met [[kunst]] en [[cultuur]]. Von Cobenzl bleef echter de steun genieten van [[Wenen]]. In 1757 werd de Hoge Raad van de Nederlanden te Wenen afgeschaft en vervangen door de diensten van kanselier Von Kaunitz zodat Von Cobenzl nog meer vrij spel kreeg om grootschalige hervormingen door te voeren.
Hij bleef gevolmachtigd minister tot aan zijn dood in 1770 en slaagde erin om zijn stempel te drukken op zowel het politieke, het economische als het geestelijke leven in de [[Zuidelijke Nederlanden]] van die periode. Von Cobenzl was een aanhanger van het [[despotisme]] en de [[Verlichting (stroming)|Verlichting]] en voerde met de steun van Von Kaunitz een [[centralisatie]]politiek waarbij hij trachtte de [[privilege (recht)|privileges]] van de regionale en lokale besturen te beperken. Dit lukte hem slechts in geringe mate.
| |||