Opstand van 13 Vendémiaire: verschil tussen versies

De '''opstand van 13 Vendémiaire''' was een [[royalisme|royalistische]] opstand in [[Parijs]] op [[5 oktober]] [[1795]]. De opstand werd hardhandig neergeslagen door [[Franse revolutieRevolutie|Franse revolutionaire]] troepen onder bevel van [[Napoleon Bonaparte]], die hierdoor de status van nationale held verkreeg.

De anti-[[Rooms-katholieke Kerk|katholiek]]e houding van de [[Franse Revolutie]] leidde in [[1793]] tot een gewapende opstand van katholieken en royalisten in de [[Vendée (departement)|Vendée]]-regio. In 1795 landde de graaf van [[Graafschap Artesië|Artois]] (de latere koning [[Karel X van Frankrijk|Karel X]]) op [[Île d'Yeu]] met een troepenmacht van 1000 émigrés en 2000 Britten. Samen met de Franse royalistische rebellen trokken ze begin oktober op naar [[Parijs]]. Het nieuws dat de graaf van Artois in aantocht was bereikte Parijs, en veroorzaakte daar een royalistische opstand. De rebellen hakten [[vrijheidsboom| vrijheidsbomen]] om en vertrappelden de driekleurige [[kokarde]]s, een ander symbool van de Franse revolutieRevolutie. Er gonsden geruchten dat de [[Nationale Garde (Frankrijk)|Nationale Garde]] in Parijs zich bij de opstand zou aansluiten.

Hiermee was de dreiging voor de Franse revolutieRevolutie geweken. Bonaparte, nu een nationale held, werd gepromoveerd tot divisiegeneraal en kreeg het bevel over de ''Armée d'Italie''. Hiermee versloeg hij de [[Aartshertogdom Oostenrijk|Oostenrijkse]] troepen in [[Italië]], waarmee [[Eerste Franse Republiek|Frankrijk]] in [[1797]] haar vijanden tot vrede kon dwingen en de [[Eerste Coalitieoorlog]] kon afsluiten.