Kinderdoop: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k nooddoop |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 4:
De rituele handeling van het doopsel is een traditie in de verschillende [[christendom|christelijke]] kerken. Het vindt zijn oorsprong in het [[Nieuwe Testament]] ([[Handelingen van de Apostelen]] (16,15, 16,33 en 18,8) en de [[Eerste brief van Paulus aan de Korintiërs]] (1,16)) en in uitdrukkelijke getuigenissen uit de tweede eeuw na Christus. In het prille begin van het ontstaan van de Kerk gebeurde het vaak dat hele gezinnen het doopsel ontvingen.
In de [[Rooms-katholieke Kerk]] is het kinderdoopsel gebruikelijk, omdat een kind bij de geboorte is belast met de [[erfzonde]]. Als het ongedoopt, en dus nog belast met de erfzonde, stierf, zou het niet in de [[Hemel]] komen maar in het [[Voorgeborchte]] (
Ook in de traditionele protestantse kerken ([[gereformeerd]]e, [[Lutheranisme|lutherse]] en [[Anglicaanse Kerk|anglicaanse]] kerken is de kinderdoop gebruikelijk. Wel staan sommige gemeenten (onder meer in de [[Nederlands Gereformeerde Kerken]]) het toe wanneer ouders hun kinderen niet willen laten dopen, om hun kinderen deze keuze op latere leeftijd te geven. Veelal worden kinderen dan opgedragen in plaats van gedoopt. De reden hiervoor is dat men van mening is dat de [[doop (sacrament)|doop]] alleen mag worden toegediend wanneer iemand tot geloof in Christus als Verlosser is gekomen en daarvan publiekelijk [[openbare belijdenis van het geloof|belijdenis]] heeft afgelegd.
| |||