Held van de Duitse Democratische Republiek: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Robert Prummel (overleg | bijdragen)
Nieuwe pagina aangemaakt met 'De eretitel "'''Held van de Duitse Democratische Republiek'''" werd op 28 Oktober 1975 ingesteld als de hoogste eretitel van de Duitse ...'
 
Robert Prummel (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 2:
{{wiu2}}
De eretitel werd verleend aan personen die door buitengewone prestaties en bijdragen aan de opbouw van de Duitse Democratische Republiek waren opgevallen. In de socialistische landen werd met "heldendom" niet alleen moed maar ook "heroïsche inzet" bedoeld. Men kon dus een held-arbeider, een heldin-moeder en zelfs een held-kunstenaar zijn. Ook het verrichten van heldendaden voor de DDR, doorhet bevorderen van de internationale erkenning en gezag envan voorde hunDDR veiligeen hadhet gedaanbieden voorvan militaire bescherming aan de DDR. HetVoor hadde hogetoekenning persoonlijkewaren engrote opofferingpersoonlijke vereistopofferingen, evenals moed en durf vereist. Het wasOok heldendaden wordenin gewaardeerd,engere zoalszin werdkonden gedaandus opmet hetdeze gebiedonderscheiding van:worden beloond.
 
Het instellingsbesluit noemde:
Verzetsstrijders in de illegale en militaire verzet tegen de fascistische
Lid van de Nationale People's Army en andere gewapende instellingen van de DDR
Burgers van de DDR in samenwerking met gewapende instellingen van de DDR
Burgers van vreemde staten in individuele gevallen
Track zelf werden de Golden Star medaille, een oorkonde en een geldprijs en de verplichte Mitverleihung van Karl-Marx-Orde in 1978. Beide onderscheidingen werden de dood van de prijswinnaars van de staat om terug te keren. Oorspronkelijk jaarlijkse quotum was een tien titels van de verstrekte awards. Onder de kenmerken was het een dat alleen de "simpele" maar ook "twee keer" niet waren helden, dat wil zeggen, de eretitel werd twee keer bekroond.
 
Verzetsstrijders* Soldaten en verzetsstrijders in dehet illegale en militaire verzet tegen dehet fascistischefascisme
1975 en 1980: Heinz Hoffmann
Lid* vanSoldaten in de Nationale People'sVolksarmee, het OOstduirse Armyleger, en andere gewapendebewapende instellingen van de DDR
1975 en 1982: Erich Mielke
* Burgers van de DDR in samenwerking met gewapende instellingen van de DDR
1975 en 1983: Friedrich Dickel
* Burgers van vreemde staten in individuele gevallen
1976: Leonid Iljitsj Brezjnev
 
1978: Sigmund Jaehn
 
1978: Valeri Bykowski
Bürger ausländischer Staaten im Einzelfall
1984: Willi Stoph
Zum Titel selber gehörten die Medaille Goldener Stern, eine Urkunde sowie eine Geldprämie und die obligatorische Mitverleihung des Karl-Marx-Ordens ab 1978. Beide Ehrenzeichen waren nach dem Tod des Ausgezeichneten an den Staat zurückzugeben. Ursprünglich war eine Jahresquote von zehn Titelvergaben vorgesehen. Zu den Eigenheiten gehörte es, dass es nicht nur „einfache“, sondern auch „zweifache“ Helden gab, das heißt, der Ehrentitel wurde zweimal vergeben.
1987: Erich Honecker
 
 
 
Men ontving een oorkonde, de kleine gouden ster, een geldprijs en de [Karl-Marx-Orde]] van de DDR. Ook hierin volgde mnen slaafs het voorbeeld van de Sovjet-Unie waar een Held van de Sovjet-Unie automatisch ook de [[Leninorde]] ontving. Beide onderscheidingen moesten na de dood van de
gedecoreerden worden teruggegeven aan de Oostduitse staat. Oorspronkelijk werden ieder jaar tien Helden van de DDR benoemd. Net als in Ruslkand was het gebruikelijk om iemand twee, drie of viermaal Held van de DDR te maken.
 
'''Helden van de DDR'''
1975 en 1980: [[Heinz Hoffmann]]
1975 en 1982: [[Erich Mielke]]
1975 en 1983: [[Friedrich Dickel]]
1976: [[Leonid Iljitsj Brezjnev]] 1978: Sigmund Jaehn
1978: [[Valeri Bykowski]]
1984: [[Willi Stoph]]
1987: [[Erich Honecker]]