Eduard Struick: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
red
Regel 8:
Eduard Struick was gemeentearchivaris in een tijd dat de belangstelling voor lokale en regionale geschiedenis aan het groeien was. Daarnaast kwam in 1968 een nieuwe [[Archiefwet]] tot stand, wat tot een grote uitbreiding van de collecties zorgde. Struick maakte ten volle gebruik van de nieuwe mogelijkheden en startte met het organiseren van tentoonstellingen (onder meer over [[Samuel Muller Fz.]]) en cursussen (onder andere [[Paleografie]]). Onder zijn leiding werd het pand aan de Alexander Numankade betrokken en, reeds binnen enkele jaren, uitgebreid. De toegenomen bekendheid en gebruik van het archief maakte personele en facilitaire uitbreiding noodzakelijk. De gemeente Utrecht, trots op haar paradepaardje, werkte hier soepel aan mee. In 1988 besloot Struick met vervroegd pensioen te gaan. Het leek hem beter om aanstaande reorganisaties op het gebied van archiefbeheer en ICT aan jongere krachten over te laten. Ook na zijn pensioen bleef Struick echter nog betrokken bij het archief door middel van het geven van cursussen en lezingen.
 
Naast zijn werkactiviteiten was Struick ook betrokken bij andere organisaties op historisch gebied. Hij was onder meer redacteur van het [[Nederlands Archievenblad]]. Ook de vereniging [[Vereniging Oud-Utrecht]] diende hij.: Vanvan 1964 tot 1972 was hij secretaris en van 1969 tot 1977 was hij redacteur van hethun [[Jaarboek Oud-Utrecht]]jaarboek. Ook het toneelgezelschap De Roos, waarvan hij één der oprichters was, mocht zich in zijn medewerking verheugen.
 
== Bibliografie (onvolledig) ==