Lodewijk van Bourbon: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 1:
'''Lodewijk van Bourbon''' ([[1438]] - 30 augustus [[1482]]) was [[Lijst van prins-bisschoppen van Luik|
==Levensloop==
Regel 7:
Hij werd voor de geestelijke stand bestemd en was amper dertien toen hij in 1451 proost van het Sint-Donaaskapittel in Brugge werd, in opvolging van David van Bourgondië. Hij behield die functie tot in 1456.
In dat jaar, hij was toen achttien, werd hij
Pas had hij zijn functies in Luik opgenomen of Lodewijk werd in [[1465]] door de Luikse Staten afgezet. [[Filips de Goede]] trok op tegen het Luiks leger, onder commando van Raes van Heers, en versloeg het in [[Montenaken (Gingelom)|Montenaken]] op [[20 oktober]] [[1465]]. De Luikenaren moesten de [[Vrede van Sint-Truiden]] ondertekenen waarbij Filips de Goede hun [[gouverneur]] werd en Lodewijk opnieuw werd aangesteld als
De Luikse voorman [[Raes van Heers]] en met hem de Luikse staten bleven zich niettemin verzetten. Ze verjoegen opnieuw Lodewijk die naar [[Hoei]] vluchtte waar de Luikenaars hem kwamen belegeren. Ze werden op [[28 oktober]] [[1467]] tijdens de [[slag bij Brustem]] opnieuw verslagen, deze keer door troepen van [[Karel de Stoute]]. Op [[20 augustus]] [[1468]] overlegde in Brussel een afgevaardigde van [[Paus Paulus II]] met Karel de Stoute en Lodewijk van Bourbon, waarna Lodewijk zich met de Luikenaars verzoende. Er brak echter onmiddellijk weer revolte uit en weer trok de Bourgondische hertog ten strijde. Luik werd op 30 oktober 1468 grondig verwoest en het stedelijk symbool, het 'Perron' werd naar Brugge gevoerd. Ten koste van deze hoge prijs heroverde Lodewijk zijn zetel.
Regel 15:
In 1477 zag het er, nadat Karel de Stoute was gesneuveld, weer niet gunstig uit voor Lodewijk. Hij slaagde er nochtans in zich te handhaven en de ondersteuning te verkrijgen van [[Maria van Bourgondië (hertogin)|Maria van Bourgondië]] en [[Maximiliaan_I_van_het_Heilige_Roomse_Rijk|Maximiliaan van Oostenrijk]]. De nieuwe voorman van de oppositie werd [[:fr:Guillaume de la Marck|Willem de la Marck]], 'le sanglier des Ardennes', die er in 1482 in slaagde Luik in te nemen, de bisschop te vermoorden en zijn eigen zoon Jean de la Marck kortstondig op de bisschopstroon te plaatsen.
== Zie ook ==
|