Wielophanging: verschil tussen versies

:Hiervan kunnen we, in principe, de wielophanging scheiden in drie typen:

 

*Bij deze [[As (mechanica)|as]] zijn de beide wielen direct met elkaar verbonden via een buis of een "aslichaam". Hierbij kunnen ze in verreweg de meeste gevallen wel onafhankelijk van elkaar draaien, maar niet onafhankelijk van elkaar veren. Bij het inveren van het ene wiel, wordt het andere altijd min of meer meegenomen en zal het camber veranderen [[media:Solid Axle Diagram.gif |zie voorbeeld]]. Starre assen zijn over het algemeen een sterkere constructie vandaar de toepassing bij vrachtwagens, bestelbusjes, terreinauto's, sommige (oudere) personenauto's en aanhangers.

*Bij aangedreven starre assen zijn de wielen verbonden door een hol "aslichaam" met in het midden (soms iets uit het midden) een differentieelhuis. (dit is de "bol" die men in het midden van de achteras ziet bij bijv. vrachtauto's) In dit differentieelhuis bevindt zich het [[Differentieel (werktuigbouwkunde)|differentieel]] dat via, in het aslichaam geplaatste steekassen, verbonden is met de aangedreven wielen.

***Luchtvering

 

*Dit is lange tijd populair geweest als achterwielophanging bij voorwielaangedreven personenauto's. De achterwielen waren verbonden door langsarmen aan een "u-vormige" buis die enigszins kon torderen. Weliswaar minder star dan een starre achteras, maar het ene wiel oefent tijdens het inveren wel enige invloed uit op het andere wiel.

* Als veersysteem gebruikt men bij deze ophanging meestal:

**Schroefveren

 

*Deze is vaak aan de voorzijde van een auto terug te vinden en tegenwoordig ook steeds meer aan de achterzijde. Hierbij hebben de wielen ieder hun eigen ophanging en kunnen geheel onafhankelijk van het wiel aan de andere kant in- en uit veren. Het is een duurdere constructie dan de bovenstaande maar geeft een betere wegligging en meer comfort.

* Deze manier van wielophanging kan op meerdere manieren worden bereikt, zoals bijvoorbeeld d.m.v.: