Amintore Fanfani: verschil tussen versies

Als minister-president leidde hij vijf kabinetten ([[1954]], [[1958]], [[1960]]-[[1963]], [[1982]]-[[1983]] en [[1987]]). Hij vertegenwoordigde sociaalreformistische ideeën en zette zich in voor landbouwhervormingen en sociale woningbouw. Zijn derde kabinet was een coalitie met de socialisten, een doorbraak in de Italiaanse politiek (aperturo a sinistra, opening naar links). DezeDe coalitiesocialisten zouen hetchristen-democraten land regerenzouden tot in de jaren '90 samen vele kabinetten beheersen.

Fanfani was voorstander vanbepleitte een [[Gaullisme|Gaullistisch]] staatsmodel voor Italië, dat de uitvoerende macht aanzienlijk zou versterken. Hij zag voor zichzelf daarbij als eersteeen machtigerol als president weggelegd. Voor die plannen vond hij nooit voldoende steun. Wel viel hem het prestigieuze voorzitterschap van de senaat toe, en. doorDoor het voortijdig aftreden van president van de republiek [[Giovanni Leone,]] alsviel senaatsvoorzitterhem daarom het interim-presidentschap van de republiektoe van 15 juni tot 6 juli 1978.