Troubadour: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 7:
De meeste troubadours bezongen de [[hoofse liefde]]. Bekend gebleven troubadours zijn onder andere [[Bernard de Ventadour]] en [[Jaufré Rudel]]. Ook leden van de hoge adel schreven liederen in de stijl van de troubadours, bijvoorbeeld hertog [[Jan I van Brabant]]. Met de vernietiging van de Occitaanse cultuur na de soms gewelddadige inlijving door Frankrijk van de [[Languedoc (provincie)|Languedoc]] in het begin van de veertiende eeuw verdwenen ook de troubadours.
Sommige troubadours trokken weg uit Zuid-Frankrijk, richting Noord-Frankrijk, Italië en Catalonië. Nu waren deze streken in handen van de koning, terwijl Zuid-Frankrijk verdeeld was en niet in handen van de koning was. In de 13e eeuw ziet de koning een aanleiding om een oorlog te starten. Er ontstond namelijk ketterij in de Provence, en de Paus stuurde zijn "honden", de Dominicanen, die een grootschalige inquisitie instelden. Hierbij kreeg de Paus steun van de koning in Noord-Frankrijk. Van 1209 tot 1229 vinden de [[Albigenzische Kruistochten|Albigenzer Oorlogen]] plaats. Ook veel troubadours sneuvelden, en de overigen werden werkeloos, omdat geld voor kunst en cultuur op waren geraakt door de hoge oorlogskosten. Over deze strijd werd ook gezongen. Na 1230 vonden troubadours nog wel werk in Spanje en Italië. De eeuw daarvoor gingen ze al naar Noord-Frankrijk, en de invloed van de trouvères werd merkbaar. Zo ontstond de wereldlijke monodie die in de landstaal gezongen werd. Het contact tussen troubadours en trouvères blijkt ook uit huwelijken. De trouvèremuziek na de periode 1250-1300 wordt dan ook door troubadours nieuw leven ingeblazen. Er is ook invloed van de trouvères naar de Minnesanger in West Duitsland.
==Kenmerken==
| |||