BAP: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 25:
De band rond voorman Wolfgang Niedecken bestaat sinds [[1976]]. De bandnaam 'BAP' (Kölsch voor „Papa“) is van de bijnaam van Niedecken afgeleid. De grootste successen beleeft de groep in de jaren tachtig, vooral nadat gitarist [[Klaus Heuser]] alias 'Major Healey' de gelederen versterkt in 1980. Klaus Heuser blijkt een begenadigd songwriter te zijn en schrijft tussen 1980 en 1999 bijna alle songs voor BAP. Tussen de intellectueel en tekstschrijver Wolfgang Niedecken en de rock-gitarist en songwriter Klaus Heuser ontwikkelt zich een gezonde spanning die net als bij hun voorbeelden Lennon/McCartney en Jagger/Richards tot goede muziek leidt. De rock-riffs van [[Klaus Heuser]] vormden een goed contrast tegen de poëtische en politiek geëngageerde Wolfgang Niedecken. Deze succesformule houdt bijna twee decennia aan.
Vooral de albums „Für Usszeschnigge!“ (1981) en „Vun Drinne noh Drusse“ (1982) maken BAP tot een topact, zeker in Duitsland. Met „Zwesche Salzjebäck un Bier“ (1984) wordt het succes bestendigd. Echter, geen rockband bestaat zonder crisis. Bij de opnamen voor „Ahl Männer, aalglatt“ in 1986 nemen de spanningen tussen, aan de ene kant Niedecken en aan de andere Heuser en de bekende producent [[Reinhold Mack|Mack]] (onder andere van [[Queen]]) toe. In 1987 neemt BAP daarom een pauze. Terwijl Wolfgang Niedecken een soloplaat getiteld „Schlagzeiten“ (1987) opneemt, vertrekt Klaus Heuser samen met Mack naar [[Los Angeles]] om het vak van [[muziekproducent]] te leren. Tevens schrijft hij daar de muziek voor wat het volgende album van BAP blijk te worden: „Da Capo“ (1988). Wolfgang Niedecken schrijft de teksten bij Heusers muziek in [[Keulen]]. Daarna komt de band weer bijelkaar. Het album „X für’e U“ (1991)“ is weer succesvol en zeker het album „Pik sibbe“ (1993) is van hoge kwaliteit. In december 1995 verlaten de oudgedienden Steve Borg (bas) en Manfred „Schmal“ Boecker (percussie) na 16 jaar BAP. Met de nieuwelingen Werner Kopal (bas), Jens Streifling (sax, gitaar, harmonica) en Mario Argandona (percussie) speelt men het album „Amerika“ (1996) in. Dit album staat als een topper bekend. Na de
In het Heuser-loze tijdperk weet BAP het commerciële succes niet vast te houden. Toch worden met „Aff un Zo“ (2001) en „Sonx“ (2004) redelijke albums afgeleverd. In het kader van het 30-jarige bestaan van BAP wordt in 2005 het album „Dreimal zehn Jahre“ uitgebracht. Dit album bevat nieuw ingespeelde versies van de bekendste songs van BAP. In mei 2008 ziet "Radio Pandora" in 2 versies het licht. Plugged en Unplugged, met lichte verschillen in de tracklist. Ook van de Radio Pandora Tour verschijnt een 3 dubbel Live cd: "Live und in Farbe".
(
== Optredens ==
BAP is bekend van de vele optredens. Vrijwel alle albums die worden uitgebracht worden gevolgd door een uitgebreide
== Discografie ==
|