Collateralized debt obligation: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 16:
Indien er, door welke oorzaak dan ook, onvoldoende geld is, komt dit eerst voor rekening van de houders van de equity tranche, dan voor rekening van de houders van de mezzanine bonds, en tenslotte voor rekening van de houders van de senior bonds. Dit verschil in debiteurenrisico komt tot uiting in de [[obligatierating|rating]] van de diverse tranches.
De gedachte achter een CDO is dat het "gemiddelde" [[kredietrisico]] dat verbonden is aan de bundel (''"pool"'') van zekerheden hiermee "uitgesplitst" kan worden: diverse typen beleggers kunnen, afhankelijk van hun bereidheid tot het nemen van risico, kiezen voor "zeer veilig" tot "riskant". Uiteraard staat tegenover het aanvaarden van een extra risico een vergoeding, tot uitdrukking komend op de hogere coupon van de riskantere tranches van de CDO. De uitgevende instelling zoals een [[hypotheekbank]] kan op deze manier de risico's die zij loopt bundelen en doorverkopen. Hierdoor worden de hypotheken van de [[balans (boekhouden)|balans]] gehaald en daalt het risico van de bank.
Investeerders in CDO's nemen in feite de risico's op zich van een grote verzameling schulden zoals hypotheken. Men houdt rekening met een percentage huiseigenaren dat niet aan hun verplichtingen kan voldoen en rekent dit door in de prijs. Als in de verzameling hypotheken een minder dan verwacht aantal problemen zich voordoen is dit voordelig voor de investeerders. Als door omstandigheden een groter percentage van particulieren in de bundel in financiële problemen raakt en niet aan haar verplichtingen kan voldoen, boekt de investeerder een verlies. Hierdoor zijn CDO's gevoelig voor ontwikkelingen in de economie, de rentestanden en de huizenprijzen.
| |||