Overgangsdialect: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
lf |
aanpassing inleiding |
||
Regel 1:
Onder een '''overgangsdialect''' wordt een [[dialect]] verstaan dat zowel kenmerken van de ene als kenmerken van de andere dialectgroep heeft.
In ons taalgebied worden traditioneel verschillende grote dialectgroepen onderscheiden. In de dorpen op de grens van deze gebieden worden vaak overgangsdialecten gesproken. Wanneer een dialect bijvoorbeeld zowel kenmerken van [[Brabants]] als van [[Limburgs]] vertoont, wordt dit beschouwd als een overgangsdialect tussen Brabants en Limburgs (Voorbeelden van een dergelijk dialect zijn het [[Tiens]] en het [[Sevenum]]se dialect van de popgroep [[Rowwen Hèze]]).Verder zijn veel stadsdialecten als een overgangsdialect tussen enerzijds de prestigieuze taal (bv. de [[standaardtaal]]) en anderzijds de lokale taal te beschouwen. Een sprekend voorbeeld is het [[Stadsfries]]. ▼
Overgangsdialecten ontstaan door vermenging van twee dialecten. Alle dialecten worden door overgangsdialecten omgeven. Derhalve is er in ons taalgebied sprake van een [[dialectcontinuüm]]: de dialecten gaan geleidelijk in elkaar over.
Regel 24:
Een overgangsdialect valt bij nader onderzoek meestal als een typisch dialect van de ene groep, met een super- als wel een substraat van een andere groep te beoordelen. Echte "mengdialecten" zijn, althans in ons taalgebied, zeldzaam, en wat door de ene onderzoek nog als een mengdialect wordt geïnterpreteerd zal voor de andere onderzoeker een dialect met super- of substraat heten.
▲In ons taalgebied worden traditioneel verschillende grote dialectgroepen onderscheiden. In de dorpen op de grens van deze gebieden worden vaak overgangsdialecten gesproken. Verder zijn veel stadsdialecten als een overgangsdialect tussen enerzijds de prestigieuze taal (bv. de [[standaardtaal]]) en anderzijds de lokale taal te beschouwen. Een sprekend voorbeeld is het [[Stadsfries]].
{{appendix}}
| |||