Adelbert I van Ivrea: verschil tussen versies

In 953 maakten Berengar en Adelbert gebruik van de opstand van [[Liudolf van Zwaben]] (oudste zoon van Otto) door zich onafhankelijk op te stellen van Otto. Adelbert hield een strafexpeditie naar Canossa. Toen Liudolf zich weer met zijn vader had verzoend, leidde hij in 957 een leger naar Italië en versloeg Adelbert bij Verona. Doordat Liudolf plotseling overleed bleef dit echter zonder verdere gevolgen. In 960 veroverde Adelbert [[Spoleto]] en bedreigde zo de positie van de paus. Nu was het de beurt van de paus om Otto om hulp te vragen. In 962 viel Otto daarop Italië binnen. Adelbert probeerde om hem bij Verona nog tegen te houden, maar zonder succes. Adalbert vluchtte eerst naar het kasteel van zijn broer Guido bij [[Como]], daarna naar [[La Garde-Freinet|Fraxinetum]] (toen nog [[Saracenen|Saraceens]]) maar keerde via [[Corsica]] terug in Italië. In Rome sloot hij een bondgenootschap met de paus (!) [[Paus Johannes XII|Johannes XII]]. Otto verdreef de paus in oktober 963 en Adelbert moest vluchten. Hij deed een poging om Pavia te veroveren maar werd op 25 juni 965 verslagen door hertog [[Burchard III van Zwaben]] en kon zich alleen in veiligheid brengen doordat zijn broer Guido zich voor hem doodvocht. Daarop zwierf Adelbert nog drie jaar lang door het [[Middellandse Zeegebied]] op zoek naar bondgenoten. Na mislukte onderhandelingen met het [[Byzantijnse Rijk]] vestigde hij zich uiteindelijk bij zijn schoonfamilie in [[Bourgondië (regio)|Bourgondië]].

 

* Willem, bekend onder de naam [[Otto Willem van Bourgondië]]

* mogelijk een dochter gehuwd met Liutold, zoon van [[Koenraad I van Zwaben]]