In het verleden is ook gebruikgemaakt van versperringen tegen luchtaanvallen. Het bekendst zijn de versperringsballonnen die men boven strategische objecten of schepen opliet. De met helium of waterstof gevulde ballonnen werden door een lange staalkabel op hun plaats gehouden. Deze staalkabel vormde een gevaarlijk obstakel voor laagvliegende vliegtuigen. Ook is voor gebruik op schepen geëxperimenteerd met een apparaat dat een kluwen staalkabels de lucht in schoot waarin een aanvallend vliegtuig verstrikt zou moeten raken. Wegens gebrek aan succes is het apparaat nooit operationeel geworden.
{{zieook|[[Luchtafweergeschut]]}}
{{zieook|[[FLAK]]}}
=== Flak ===
De Flak vierling 20-mm Model 38 was Duits luchtafweergeschut met de volgende kenmerken:
*gewicht 1.500 kg.
*traverse 360 graden.
*stuksbemanning 5 à 6 man.
*vuursnelheid 800 schoten/minuut.
*bereik 4.800 meter.
*aanvangssnelheid projectiel 930 meter/sec.
De hoge vuursnelheid en de brede [[Traverse (oversteek)|traverse]] maakten het wapen ideaal in de strijd tegen snelle, laagvliegende vliegtuigen. Ook de tragere bommenwerpers die op hoogte vlogen, werden door deze flak bestookt na te zijn aangestraald met behulp van schijnwerpers. Als meerdere schijnwerpers op een [[vliegtuig]] waren gericht, glinsterde het in de nachtelijke hemel en werd het een centraal doel voor de flak en ander luchtdoelgeschut. Zo zijn vele geallieerde toestellen neergehaald.
<div class="afbnaastelkaar" >
[[Bestand:FLAK36-37L56.jpg|thumb|left|Flak 37 lang 56]]
