Ernst II van Saksen-Coburg en Gotha: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
RoboRex (overleg | bijdragen)
k robot Erbij: en
WillBot (overleg | bijdragen)
k Robot: Automated text replacement (-souverein +soeverein)
Regel 18:
Ernst II nam na de dood van zijn vader op [[29 januari]] [[1844]] de regering van het hertogdom op zich. In tegenstelling tot zijn conservatieve vader was hij - mede onder invloed van Leopold I - een der meest liberale Duitse vorsten. Hij voorzag de roep van het volk om hervormingen en kwam derhalve tamelijk ongeschonden door het [[revolutiejaar 1848]]. Hierop verleende hij alle mannelijke staatsburgers van boven de 25 stemrecht. Op [[3 mei]] [[1852]] voerde hij een nieuwe grondwet door die zijn hertogdommen Coburg en Gotha geheel verenigde.
 
Als groot voorstander van een Duitse eenheid drong hij er bij de Pruisische koning [[Frederik Willem IV van Pruisen|Frederik Willem IV]] sterk op aan de hem in [[1849]] aangeboden keizerskroon te aanvaarden. Hij verwierf zich in Duitsland echter vooral bekendheid in de strijd tegen [[Denemarken]] van dat jaar waarin hij gedurende de zeeslag bij [[Eckernförde]] de Duitse troepen leidde. In de volgende jaren van groeiend conservatisme bleef hij als vrijwel de enige Duitse souvereinsoeverein trouw aan de idealen van liberalisme en een verenigd Duitsland en maakte zijn land tot vrijhaven voor schrijvers en politici die de andere staten hadden moeten ontvluchten. Hij was de eerste Duitse vorst die keizer [[Napoleon III]] bezocht en was aanwezig bij de aanslag op diens leven in [[1858]].
 
Ernst II was aanvankelijk een tegenstander van de politiek van [[Otto von Bismarck|Bismarck]] maar werd later een warm en vooraanstaand medestander van [[Pruisen]]. Saksen-Coburg-Gotha trad in [[1866]] toe tot de [[Noord-Duitse Bond]]. [[Wilhelm I van het Duitse Rijk|Wilhelm I]] zei bij zijn keizerskroning in [[1871]] dat de totstandkoming van het [[Duitse Keizerrijk]] in niet geringe mate aan hem te danken was.