DRU: verschil tussen versies

In de crisisjaren had ook DRU het moeilijk. Na de [[Tweede Wereldoorlog]] brak een periode aan van grote groei. Met name de DRU kachels en haarden werden veel gevraagd en ook de [[emaille|geëmaileerde]] pannen bereikten een sterrenstatus. In [[1948]] ging het bedrijf naar de [[effectenbeurs|beurs]]. Er werd een bedrijfsfilm gemaakt genaamd "Symfonie van Vuur en IJzer". De bedrijfsleider van DRU, A. Tijdink, vertrok en richtte [[ATAG]] op. DRU was toonaangevend als het gaat om werkomstandigheden. Zo werden er huizen voor [[werknemer]]s gebouwd, was er een bedrijfsschool en een personeelsfonds. Het personeelsfonds was een voorziening waarop werkenemers een beroep konden doen voor onvoorziene maar noodzakelijke uitgaven. Dit fonds zou blijven voortbestaan tot 1999. In de [[1950-1959|jaren vijftig]] kwamen ook de DRU [[gaskachel]]s op de markt met nieuwe [[octrooi|gepatendeerde]] systemen zoals [[thermostaat|thermostatische]] regelingen en gesloten systemen. In 1954 werd het 200 jarig bestaan gevierd en het bedrijf kreeg het [[predicaat Koninklijk]]. In 1963 kwam [[Beatrix der Nederlanden|Prinses Beatrix]] op bezoek. DRU beleefde ongekende omzetgroei in de zestiger jaren met een alsmaar toenemende vraag naar gaskachels. Na verzadiging van deze markt en het oprukken van de centrale verwarming waar DRU niet succesvol in investeerde kwam het bedrijf steeds verder in de problemen. Er werd gediversificeerd maar met onvoldoende succes. In 1973 werd de ijzergieterij ontmanteltontmanteld. DRU werd overgenomen door [[Internatio-Muller]] en ging roestvaststalen vloeistoftanks produceren. In 1991 werd het bedrijf wederom verkocht, nu aan de Wolters-Schaberg groep (nu [[Kendrion]]). Kendrion deed afstand van het bedrijf in 2002. In dat jaar nam de huidige directie, de heren Gelten en ter Horst het bedrijf over.<ref>Vuurvast en Energiek, 250 jaar DRU, Arnhem - 2004, uitgegeven door Coers en Roest BV</ref> Het bedrijf verhuisde naar Duiven.