Bertrand du Guesclin: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k links
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 8:
De veldtocht die hij voor de koning van Aragon voerde, had een tweeledig doel. Het eerste was om de plundercompagnieën die huishielden in Frankrijk, het land uit te krijgen en ze hun tijd nuttiger te laten besteden.
Het tweede (belangrijkste) was om de koning van Castilië, [[Peter I van Castilië]] bijgenaamd "de Wrede", van de troon te stoten en te vervangen door zijn bastaard-halfbroer [[Hendrik II van Castilië|Hendrik van Trastamara]]. Peter van Castilië was een bondgenoot van de Engelsen en koning [[Karel V van Frankrijk]] wilde zijn zuidgrens beveiligd hebben. Daarom had hij zijn steun aangeboden aan Hendrik.
Aanvankelijk lukt het Bertrand om Castilië te veroveren. De tegenstand van Peter van Castilië was slechts minimaal. Hijzelf vluchtte steeds voor de troepen uit. Toen hij niet verder in het land kon vluchten, ging hij naar zijn bondgenoot, de Engelse kroonpinskroonprins, [[Eduard van Woodstock|Edward]], prins van Wales (De Zwarte Prins). Deze besloot de koning te steunen.
 
In de [[Slag bij Nájera]] (3 april 1367) werden de legers van Hendrik onder leiding van Du Guesclin verpletterend verslagen. Castilië kwam weer snel geheel in handen van Peter van Castilië.
Regel 22:
Slechts het hart bereikte de plaats van bestemming, Dinan, dat Du Guesclins vierde graf werd en waar hij later ook een standbeeld kreeg. Zijn hart ligt begraven vlakbij zijn geboorteplaats en naast zijn eerste vrouw (vrouwe Tiphaine). Du Guesclin is wellicht de enige Fransman wiens stoffelijk resten op vier verschillende plaatsen rusten.{{feit||2010|05|27}}
 
Na zijn dood werd de manier van oorlogvoerenoorlog voeren van Du Guesclin vergeten, en de Franse ridders verloren evenveel als vanouds. Maar later nam [[Jeanne d'Arc]] zijn tactieken over, en uiteindelijk won Frankrijk (mede door Du Guesclin) de Honderdjarige Oorlog.
 
===In fictie===