Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Melissa Schop (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Melissa Schop (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 97:
== Toxicodynamica ==
VX en andere zenuwgassen werken primair op de enzymfamilie van de [[Cholinesterase]]n (ChE). Het belangrijke enzym [[Acetylcholinesterase]] (AChE) dat de [[neurotransmitter]] [[Acetylcholine]] (ACh) aan de [[cholinerg]] [[synaps]] [[hydrolyse]]ert hoort bij deze familie<ref name = "warfare">Sidell, FR. "Nerve Agents." In ''MEDICAL ASPECTS OF CHEMICAL AND BIOLOGICAL WARFARE'', by FR Sidell, 129-179. Washington D.C.: Office of The Surgeon General, USA, 1997</ref>.
VX bindt met een hoge [[Chemische affiniteit|affiniteit]] aan AChE en verstoort daardoor de interactie met ACh (zie SAR). Het accumulerende ACh heeft effecten op de twee typen ACh-receptoren in het lichaam; de nicotinic (N) en muscarinic (M) receptoren<ref name ="review">Sage W.Wiener and Robert S.Hoffman, Nerve Agents: A comprehensive Review, ''Journal of Intensive Care Medicine'', 19, pp. 22-37, 2004</ref>. De N-receptoren zijn [[ionotrope receptor]]en, d.w.z. binding van ACh aan deze receptoren leidt tot [[Natrium]] [[influx]] en [[depolarisatie (biologie)]], terwijl M-receptoren 'metabotrope receptoren' (zie [[metabotroopG-proteïnegekoppelde receptor]]) zijn. Metabotrope receptoren zijn gekoppeld aan [[G-eiwitten]] en behoren tot het ''[[second messenger]] systeem''. Dit systeem heeft verschillende functies, vaak zijn ionenkanalen en enzymen betrokken of het komt zelfs tot een veranderte genexpressie. N-receptoren komen in het [[centraal zenuwstelsel]] (vooral in het ruggenmerg), in [[sympatisch]] en [[parasympatisch]] autonome [[zenuwknoop|ganglia]] en in de [[motorische eindplaat]] voor. M-recptoren zijn in het [[centraal zenuwstelsel]] (vooral in het brein), in de postganglionisch parasympatische zenuweinden en in het cholinerg, sympatisch deel van de [[zweetklier]]en te vinden<ref>Curry SC, Mills KC, Graeme KA. Neurotransmitters. In: Goldfrank LR, Flomenbaum NE, Lewin NA, et al. ''Goldfrank's Toxicologic Emergencies'' (7th ed.). New York: McGraw-Hill; 2002:133-165</ref>.
De permanente binding van ACh aan deze receptoren, leidt tot ruime klinische manifestaties (zie [[#Symptomen|Symptomen]]).