Interne geneeskunde: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 94.212.13.83 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door TobeBot
auteursrechtenschending http://patienteninformatie.internisten.nl/wat-doet-de-internist
Regel 6:
 
Tot halverwege de [[20e eeuw]] werd de interne geneeskunde als één [[vakgebied]] gezien, maar onder invloed van de Amerikaanse geneeskunde ontstonden er subspecialismen binnen de interne geneeskunde. Hierdoor omvat de interne geneeskunde tegenwoordig de volgende deelgebieden: '''acute interne geneeskunde''', '''allergologie''', '''bloedtransfusiegeneeskunde''', '''cardiologie''', '''endocrinologie''', '''hematologie''', '''infectieziekten''', '''intensive care''', '''klinische immunologie''', '''klinische geriatrie''', '''MDL''' (maag, darm, lever), '''nefrologie''', '''oncologie''', '''pulmologie''', '''reumatologie''' en '''vasculaire geneeskunde'''. In perifere ziekenhuizen bedrijven internisten het vak meestal in de volle breedte, hoewel velen een aandachtsgebied hebben. In [[academisch ziekenhuis|academische ziekenhuizen]] geldt dat juist omdat het vakgebied zo breed is, veel internisten zich gespecialiseerd hebben in bepaalde aandoeningen. De algemeen internist is daar in de minderheid, en er zijn veel subspecialisten aan het werk. Basis blijft echter de holistische benadering van de patiënt.
 
Het stellen van een diagnose bij klachten op internistisch gebied is vaak een hele puzzel. Hierbij vormen het verhaal van de patiënt en het lichamelijk onderzoek de belangrijkste aanknopingspunten. Met deze gegevens wordt een [[differentiële diagnose]] gemaakt - een lijstje met diagnosen die passen bij een bepaalde combinatie van symptomen. Soms zijn ook meer ingewikkelde onderzoeken nodig om achter de oorzaak van de klachten van de patiënt te komen. Laboratoriumonderzoek, pathologisch en cytologisch onderzoek, radiologisch onderzoek, nucleair onderzoek en de medische microbiologie zijn belangrijke hulpmiddelen om de diagnose te stellen en de behandelingsresultaten te monitoren. Tenslotte komt dan een [[diagnose]] naar boven als de meest waarschijnlijke.
 
In de behandeling van ziekten kan de internist medicijnen of leefstijlveranderingen adviseren. Een internist opereert nooit, maar kan dat wel adviseren en hiervoor verwijzen. Bij de preventie van ziekten heeft de internist een voorlichtende taak en hij kan ook daarbij medicijnen voorschrijven. Dit wordt gedaan in de wetenschap dat een vastgesteld gezondheidsprobleem kan leiden tot de ontwikkeling van nieuwe aandoeningen. Internisten zijn vaak belast met de coördinatie en afstemming van zorg rondom een zieke waar verschillende specialisten bij betrokken zijn.
 
{{Navigatie geneesheren-specialisten}}