Piramideteksten: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Robert Prummel (overleg | bijdragen)
Nee. juist niet in de onderwereld, volgens de tekst in de sterren!
Regel 3:
 
De eerste koning die deze teksten op de wanden van de grafkamer van zijn piramide liet graveren was [[Unas]], de laatste koning van de 5e Dynastie (ca. 2350 v.Chr.). Onder [[Pepi II]] werden de Piramideteksten eveneens in de piramides van koninginnen gegraveerd. Tegen het einde van het [[Oude Rijk]] werden de teksten eveneens in de grafkamers van hoge ambtenaren gebruikt, wat erop wijst dat de teksten niet meer alleen voorbehouden waren aan de koning. Het feit dat de ambtenaren zichzelf privileges toekenden die eerst alleen voor de koningen golden, wijst erop dat de macht van de koning afnam en dat de hoge ambtenaren zichzelf steeds meer onafhankelijkheid toekenden (cf. [[6e Dynastie van Egypte]]), wat uiteindelijk leidde tot het einde van het [[Oude Rijk]] en het begin van de [[Eerste Tussenperiode]]. Tijdens het [[Middenrijk (Egypte)|Middenrijk]] werden de teksten niet langer op de wanden van de grafkamer aangebracht, maar op de kist waarin de overledene werd begraven. In het [[Nieuwe Rijk]] werden de Piramideteksten nog steeds aangebracht op kisten van hoge ambtenaren en koningen. Zelfs tot in de [[Late periode]] werden de teksten nog in graven en op sarcofagen aangebracht.
 
De grote piramiden zoals de [[Piramide van Cheops]] bevatten geen teksten. De teksten die ook veel afbeeldingen van sterren bevatten zijn volgens sommige egyptologen deel van een oeroude [[sterrencultus]] die later door een [[zonnecultus]] werd verdrongen.
 
De eerste piramideteksten werden gevonden in [[1881]] in de piramiden van [[Unas]], [[Teti (farao)|Teti]], [[Pepi I]], [[Merenre]] en [[Pepi II]]. Deze werden ontdekt door de broers Emile en Heinrich Brugsch. De eerste uitgave van de teksten kwam van Kurth Sethe, die alle formules heeft genummerd. Deze nummering liep tot en met 714. In [[1925]] werden er nieuwe teksten gevonden in de piramiden van Pepi II en zijn koninginnen [[Neith (koningin)|Neith]], [[Iput]] en [[Wedjebten]]. Hiermee kwam de nummering op 759.
 
De Piramideteksten, die niet begeleid werden door afbeeldingen, werden in verticale kolommen op de wanden van de kamers in de piramides gegraveerd. Vaak werden ze in de kleur groen of blauw-groen beschilderd, de kleur die symbool staat voor regeneratie: men wenste de overledene een hernieuwd leven in het hiernamaals toe. De afzonderlijke spreuken kennen geen titels maar worden elk ingeleid met de woorden 'djed medu' wat 'woorden te spreken' betekent, wat erop zou kunnen wijzen dat deze teksten als ritueel bij de begrafenis werden voorgedragen. De volgorde van de spreuken is onduidelijk, het lijkt erop dat de teksten die gegraveerd werden uit een groter corpus geselecteerd werden en met speciale bedoelingen op bepaalde delen van de wanden gegraveerd werden. Het algemene doel van de teksten was het verzekeren van een voorspoedige reis van de koning naar deeen nieuw bestaan in een hemels onderwereldEgypte en zijn goede ontvangst aldaar. De teksten geven de farao kennis van de wegen, de plaatsen en de gevaren die hij zal tegenkomen in de onderwereld. Het merendeel van de teksten is ritueel van aard, en refereren aan het [[Mondopeningsritueel]] en offerrituelen, waarin het brengen van offers zoals olie, wierook, kleding, sieraden, kronen, etc. centraal staat. De taal waarin deze teksten geschreven werden is het Oud-Egyptisch, een vroege vorm van het hiërogliefenschrift. Veel hiërogliefische tekens werden half geschreven of vervormd weergegeven uit vrees dat de tekens, bijv. die van een slang, schorpioen of nijlpaard, op magische wijze tot leven zouden komen en het voortbestaan van de overledene in het hiernamaals zouden kunnen bedreigen.
 
Piramideteksten kunnen onderverdeeld worden in vijf categorieën: