Flandria illustrata: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Link naar doorverwijspagina gerepareerd, zie Overleg:Kanunnik, replaced: kanunnik → kanunnik (2) met AWB |
|||
Regel 1:
[[bestand:CoverFlandriaIIb.jpg|thumb|De titelpagina van de tweede oplage van de tweede uitgave van Flandria Illustrata uit 1735.]]
'''Flandria illustrata''' is een [[Historiografie|historiografisch]] en [[Cartografie|cartografisch]] werk uit [[1641]] van de [[Vlaanderen|Vlaamse]] [[seculiere kanunnik|kanunnik]] [[Antonius Sanderus]]. Het bevat voornamelijk beschrijvingen van de steden en dorpen van het voormalige [[graafschap Vlaanderen]], naast een beschrijving van haar [[graaf (titel)|graven]] en [[bisschop|bisschoppen]]. Vaak werd ook een kaart of tekening van een stad of dorp toegevoegd. Het werk kende verschillende heruitgaven en werd in 1735 ook in het Nederlands uitgegeven onder de titel ''Verheerlykt Vlaandre''. Vandaag de dag wordt de tekst van Flandria illustrata als weinig objectief beschouwd en wordt de bron vooral vanwege haar prachtige kaarten en tekeningen gewaardeerd.<ref>De Vleesschauwer (1978), 39-40</ref>
==Ontstaan==
Regel 7:
===Publicatie===
Het schrijven en publiceren van Flandria illustrata liep niet meteen van een leien dakje. Nadat Sanderus het plan had opgevat om Flandria illustrata te schrijven, nam hij contact op met de [[Nederland|Noord-Nederlandse]] uitgever Henricus Hondius, die ook het voornoemd werk van Boxhorn uitgegeven had. Al zijn contacten met deze verliepen langs een tussenpersoon, Johannes D'Hondt<ref>D'Hondt of De Hondt is de Nederlandse vertalingen van de naam Hondius</ref>, een neef van Henricus en bovendien een kennis van de familie Sanderus. Er was echter een belangrijk probleem: als Noord-Nederlander was Henricus Hondius een protestant. De katholieke Kerk had de gewoonte om boeken uitgegeven in een protestants land, zeker die met enige religieuze inslag, zonder meer op de [[Index librorum prohibitorum|Index]] te plaatsen. Dit zou niet alleen tot gevolg hebben dat het boek in Vlaanderen bijna onverkrijgbaar zou zijn, maar zou Sanderus, nota bene een [[seculiere kanunnik|kanunnik]], in een slecht daglicht plaatsen. De Hollandse uitgevers hadden echter al oplossing voor de dit probleem gevonden: het boek werd gedrukt in de Nederlandse drukkerij, maar onder de naam van een katholieke, Keulse uitgever.<ref>De Borchgrave (1979), 98</ref>
Vanaf [[1632]] begon Sanderus met de eerste onderzoekingen voor zijn werk in in [[1634]] sloot hij een contract met Hondius af. Hierin werden vier delen vooropgesteld. Na enige tijd ontstonden echter spanningen tussen Sanderus en Henricus Hondius: deze laatste was begonnen aan zijn werk met de gegevens die hij reeds gekregen had, maar moest dit voortdurend stopzetten omdat een aantal artikel en tekeningen steeds achterwege bleven.<ref>De Borchgrave (1979), 99-101</ref> Hondius zelf bleef ook niet vrij van schuld: verschillende tekeningen en kaarten stuurde hij zonder goede reden ter verbetering terug, terwijl hij de door Sanderus voorgestelde correcties niet altijd uitvoerde.<ref>De Vleesschauwer (1978), 14</ref> Hondius was de situatie in [[1641]] zo grondig beu dat hij de publicatie van Flandria illustrata zonder medeweten van Sanderus of zijn neef Johannes doorverkocht aan zijn concurrent, de gebroeders [[Joan Blaeu|Blaeu]].<ref>De Borchgrave (1979), 103</ref>
| |||