Pier Pander: verschil tussen versies

Pander was de zoon van een arme binnenschipper. Toen hij nog een jongen was werd zijn kunstig houtsnijwerk opgemerkt. Door enkele welgestelde personen, onder andere de journalist [[Johannes de Koo]] en de [[Doopsgezinden|doopsgezind]]e dominee van Drachten, werd hij in staat gesteld een kunstopleiding te volgen aan de [[Kunstnijverheidsschool Quellinus Amsterdam]], en daarna aan de [[Académie des Beaux-Arts]] in [[Parijs]]. In 1885 won hij de [[Prix de Rome]] voor beeldhouwen, maar in dezelfde tijd maakte een ernstige ziekte hem invalide. Pander verhuisde in 1893 naar [[Rome (stad)|Rome]], waar hij een atelier opzette. Hij reisde regelmatig naar Nederland waar hij vooral bekend werd nadat hij in 1898 de munt met de beeltenis van [[Wilhelmina der Nederlanden|koningin Wilhelmina]] had ontworpen. Na verloop van tijd kocht hij een huis in [[De KnijpeKnipe]] voor zijn ouders, die tot dan toe in hun boot waren blijven wonen. Tijdens een van deze reizen naar Nederland maakte hij ook kennis met de jonge [[Jan Mankes]], die diep onder de indruk was van de beroemde Pander.

Pier Pander was onder meer bevriend met [[Louis Couperus]], die tussen 1900 en 1915 in [[Nice]] en Rome woonde. Hij stierf uiteindelijk in Rome aan de gevolgen van [[tuberculose]].

Pier Pander portretteerde vele bekende personen van zijn tijd. Zo maakte hij onder meer de beeldenaar van [[Koning der Nederlanden|Koningin]] [[Wilhelmina der Nederlanden|Wilhelmina]] op de Nederlandse munten die geslagen zijn tussen 1898 en 1910. Dit ter gelegenheid van Wilhelmina's inhuldiging in 1898.

In [[1910]] ontwierp hij het gedenkteken van de verongelukte [[luchtvaartpionierluchtvaart]]pionier [[Clément van Maasdijk]] in [[Heerenveen (plaats)|Heerenveen]]. Later legde hij zich toe op het weergeven van kinderen. Hij was tijdens zijn leven zeer bekend en populair bij het grote publiek; hij werd benoemd tot ridder in de [[Orde van Oranje-Nassau]].

Naast de reeds genoemde beeldenaar op de Nederlandse munten, is Pier Pander'sPanders beroemdste werk zijn tempel. Het ontwerp hiervan had hij tijdens zijn leven al ontwikkeld; het gebouwtje zou pas in 1924, na zijn dood, in een Leeuwarder park worden gerealiseerd. Het laatste verklaart waarom de beelden in de tempel wel door Pander zijn ontworpen maar niet door hem zijn vervaardigd.

Critici vonden Pier Pander niet vernieuwend. Ook was zijn stijl zeer tijdgebonden, waardoor hij na zijn dood vrij snel werd vergeten. In de tweede helft van de twintigste eeuw werd zijn zuivere, intieme werk herontdekt. Pander wordt tot de Nederlands grootste beeldhouwers van de afgelopen 200 jaar gerekend. Internationaal is hij alleen enigszins bekend dankzij het unieke concept van zijn tempel.