Marconist: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Félix (overleg | bijdragen)
k aanpassinkjes
Regel 7:
Het ontvangen van morsecode ging vanouds op het gehoor: in professionele omgevingen meestal met behulp van een [[koptelefoon]]. Sommige marconisten schreven de ontvangen letters met de hand, maar de meeste werden opgeleid om meteen de ontvangen letters op een [[typemachine]] aan te slaan. Zodoende ontstond er een getypt telegram/bericht.
 
Een professionele marconist behoorde minimaal twintig woorden per minuut te kunnen seinen en opnemen. Dit komt dus overeen met gemiddeld honderd typeaanslagen per minuut, waarbij men ook hetzij de morsecode moest herkennen of moest omzetten naar de juiste ditjes en datjes. Enkele marconisten waren in staat tot veertig woorden per minuut te seinen en op te nemen, het record ligt in de orde van 44 tot 46 woorden per minuut. Veel mensen kunnen zo snel niet typen ...
 
Met de komst van de [[Telex (communicatie)|telex]] in het landverkeer begin 20e eeuw en met de komst van automatische radioapparatuur is marconist een uitstervend beroep geworden. [[Walstation Scheveningen Radio]] (roepnaam: PCH) sloot eind jaren negentig de deuren en door [[SOLAS]] wordt morsecode niet meer vereist.
 
De enige groepen gebruikers zijn nog [[Radioamateurradioamateur]]s en militaire verbindingen in diverse landen. Ook de [[Koninklijke Marine]] gebruikt nog Morsemorse voor [[Licht-morse communicatieLichtmorsecommunicatie|licht-morselichtmorse seinen]] (seinen tussen schepen met behulp van een gerichte seinlamp).
 
[[Categorie:Historisch beroep]]