Debat over de status van Tibet: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 35:
Niettemin knoopte Tibet slechts met Mongolië en Nepal diplomatieke banden aan. Het [[Verenigd Koninkrijk]] speelde in de jaren [[1910-1919|jaren '10]] en [[1920-1929|'20]] een opportunistisch spel, waarbij het probeerde op verschillende wijzen de handel met China op gang te brengen. De Britten bemiddelden tussen China en Tibet in 1913-14, wat het [[Akkoord van Simla]] opleverde. China ratificeerde het verdrag echter niet, waardoor het Verenigd Koninkrijk dreigde het verdrag desnoods zonder China te tekenen. Dit gebeurde vervolgens, waardoor Tibet zijn tweede internationale verdrag tekende.
In 1917 deed China een militaire poging om Tibet terug te winnen. Het [[Tibetaans leger]] hield echter stand omdat het inmiddels beter was getraind. Het behaalde terreinwinst tot [[Lucheng|Dajianlu]] en [[Derge (klooster)|Derge]], gebieden die ook al aan de vijfde dalai lama hadden toebehoord. Na deze verliezen verzocht Peking om bemiddeling bij [[Londen]], dat de consul-officier [[Eric
==De erkende status==
|