Kanji: verschil tussen versies

Kanji hebben meestal meer dan één vaste [[uitspraak (taal)|uitspraak]], maar de uitspraak hangt af van de context. Er zijn wel twee hoofdcategorieën voor de uitspraak te onderscheiden: ''kun'' en ''ON''. Kun is de Japanse uitspraak (lezing) en ON de originele (vaak aangepaste) Chinese uitspraak. Het karakter voor één (一), wordt in kun-lezing uitgesproken als ''hito-'' en in ON als ''ichi''. Bovendien kan een Kanji meerdere On-lezingen hebben. Naast de meestgebruikte Han (漢）lezing,zijn er ook de Go(呉）lezing en Tou (唐）lezing. De Go lezing was ontleend aan het Chinese Wu dialect dat toen de streek rond Shanghai en Nanjing omvatte en was reeds in Japan in gebruik voor de komst van de Han lezing. Het is nog steeds de voornaamste lezing in Boeddhistische teksten. Een voorbeeld van een woord met zowel een Han lezing als Go lezing is 関西（het gebied rond Osaka); Han lezing: ''Kansai'', Go lezing: ''Kwansei''. De Tou lezing omvat de lezing uit Tang (618-907) periode en de Song (960-1279)periode , maar werd pas in Japan in de Kamakura periode gebruikelijk. Woorden met Tou lezing zijn onder andere ''isu'' (椅子,stoel）en ''futon'' (布団,dekbed）.