Kjeldahl-methode: verschil tussen versies

Deze eerste stap verbreekt de organische verbindingen en bindt de vrijgekomen stikstof tot ammoniak. Hiervoor brengt men het staal in oplossing en verzuurt men vervolgens de oplossing met zwavelzuur en/of fosforzuur. Ook voegt men een Kjeldahl-tablet of Kjeltab toe dat katalysatoren bevat. In het begin van vorige eeuw was dit vooral pure [[kwik]], maar omwille van de toxiteit[[Giftigheid|toxiciteit]] is men overgestapt op bv. [[seleen]], [[koper (element)|koper]] of [[titanium]]. Dit mengsel laat men vervolgens verhitten tot 400°C. Opgelet: doe dit onder een afzuigsysteem omdat er schadelijke dampen vrijkomen.