Vroegrenaissance: verschil tussen versies

De '''vroege renaissance''' is een kunsthistorische term die vooral wordt gebruikt met betrekking op (schilder)kunst uit het begin van de [[Italiaanse renaissance]]

 

In [[1401]] organiseerde het stadsbestuur van [[Florence (stad)|Florence]] een wedstrijd om bronzen deuren voor de doopkapel van de kathedraal te sculpteren. Zeven jonge [[beeldhouwkunst|beeldhouwers]] schreven zich in. Onder hen bevonden zich [[Filippo Brunelleschi|Brunelleschi]], [[Donatello]] en de latere winnaar, [[Lorenzo Ghiberti]]. Brunelleschi werd het bekendst als de architect van de koepel van de dom en de kerk van San Lorenzo. Hij creëerde ook een aantal beeldhouwwerken waaronder een levensgroot en heel realistisch kruisbeeld in de Santa Maria Novella. Zijn studie van het [[perspectief]], zo wordt aangenomen, zou later de schilder [[Tommaso Masaccio|Masaccio]] beïnvloeden. Donatello werd bekend als de grootste beeldhouwer uit de vroege renaissance. Een van zijn meesterwerken is het [[Erotiek|erotische]] standbeeld van David (een van de iconen van de Florentijnse republiek) en zijn grote monument voor ''Gattamelata'', het eerste grote bronzen ruiterstandbeeld sinds het Romeinse Keizerrijk.

 

Donatello's tijdgenoot Massacio was de schilderkunstige afstammeling van [[Giotto di Bondone|Giotto]], wiens naturalisme in gelaatsuitdrukkingen en lichaamshoudingen hij verder ontwikkelde. Massacio maakte verschillende schilderijen op paneel, maar is vooral bekend van de [[fresco (schilderterm)|fresco]]'s die hij samen met de oudere kunstenaar Masolin in de Brancacci-kapel schilderde. Deze kunstwerken zouden grote invloed hebben op latere schilders zoals [[Michelangelo]] en [[Fra Angelico]], met name in diens fresco's in het klooster van San Marco in Florence.

 

 

Het einde van de vroege Renaissance in de Italiaanse kunst iwordt eveneens gemarkeerd door een bijzondere opdracht aan enkele kunstenaars, echter niet als concurrenten deze keer. [[Paus Sixtus IV]], die de [[Sixtijnse Kapel]] had laten verbouwen, gaf nu opdracht aan een groep kunstenaars ([[Botticelli]], [[Perugino]], [[Domenico Ghirlandaio|Ghirlandaio]] en [[Cosimo Rosselli]]) om de muur te versieren met fresco's over het leven van [[Jezus (traditioneel-christelijk)|Christus]] en van [[Mozes]]. In de zestien grote schilderijen maakten de kunstenaars gebruik van de nieuwe technieken van belichting, lineair en atmosferisch perspectief, [[anatomie]], verkortingen en karakterisering die waren vervolmaakt in de grote Florentijnse ateliers van [[Lorenzo Ghiberti|Ghiberti]], [[Andrea del Verrocchio|Verrocchio]], [[Domenico Ghirlandaio|Ghirlandaio]] en [[Pietro Perugino|Perugino]].

 

== Zie ook ==