Karloman van Beieren: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Eric Ouwerkerk (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Eric Ouwerkerk (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 19:
}}
'''Karloman''' (829 - [[Altötting (stad)|Altötting]], [[29 september]] [[880]]) was van 876 koning van [[Beieren]] en de hoogste koning binnen [[Oost-Francië]]. Vanaf 877 was hij koning van [[Italië]].
==Leven en loopbaan==
 
===Rol onder zijn vader===
Karloman was de oudste zoon van [[Lodewijk de Duitser|Lodewijk II de Duitser]], koning van Oost-Francië, en [[Emma (zalige)|Emma]]. In 853 vervulde hij een succesvolle diplomatieke missie naar Ratislav van [[Groot-Moravische Rijk|Moravië]] en in 856 kreeg hij het bestuur over de oostelijke marken. In 861 en 863 kwam hij met zijn broers in opstand tegen hun vader, waarbij een groter aandeel in het bestuur de inzet was. Karloman eiste het bestuur van Beieren (tot aan de [[Inn (rivier)|Inn]]). Hij werd gevangen genomen maar wist te vluchten naar de oostelijke marken. Lodewijk verzoende zich met zijn zoons maar veel edelen die hen hadden gesteund werden bestraft.
 
In 865 was het nieuws dat [[Lodewijk II van het Heilige Roomse Rijk|Lodewijk II van Italië]] zou zijn overleden de aanleiding voor Lodewijk de Duitser voor een politieke koerswijziging. Omdat Lodewijk II van Italië zonder mannelijke erfgenamen was overleden besloot Lodewijk de Duitser zijn inspanningen op Italië te richten. Daarvoor was het nodig dat hij de geschillen met zijn zoons bijlegde om hen taken in het bestuur van Oost-Francië te geven. Karloman werd hertog van Beieren en de Oostmark. Zijn broer [[Karel III de Dikke]] werd hertog van [[Allemanië]] en [[Lodewijk III de Jonge]] werd hertog van [[Hertogdom Franken|Franken]] en [[Stamhertogdom Saksen|Saksen]]. Het bericht van het overlijden van Lodewijk II van Italië bleek overigens een vals gerucht te zijn. In plaats van een expeditie naar Italië werd een oorlog gevoerd tegen Moravië. Hoewel Moravië niet militair werd verslagen accepteerde Ratislav het Frankische oppergezag.
 
In 874 benoemde Lodewijk II van Italië door diplomatie van Lodewijk de Duitser, Karloman tot zijn opvolger. Toen [[Karel de Kale]] in 875 de Italiaanse kroon wist te verwerven was dat voor Karloman daarom reden om met een leger naar Italië te trekken. Zij leger werd echter geplaagd door ziekte en hij moest zich terugtrekken. Karel de Kale betaalde een schadeloosstelling aan Karloman.
===Koning===
 
Na het overlijden van Lodewijk de Duitser in 876 werd Oost-Francië vreedzaam verdeeld door Karloman en zijn broers, volgens de verdeling van 865. Ieder was koning in zijn eigen gebied, en Karloman werd als de oudste broer als de hoogste koning van Oost-Francië gezien. Zijn eigenlijke gebied omvatte Beieren, de oostelijke marken en het oppergezag over [[Pannonië]], [[Bohemen]] en Moravië. Na het overlijden van Karel de Kale in 877 werd Karloman ook koning van Italië. In dat jaar stichtte hij het kapittel van Altötting en trok naar Italië. In Italië werd hij ziek en hij moest in een draagstoel teruggebracht worden naar Beieren. Hij zou nooit meer gezond worden. Twee jaar later werd hij in [[Verona]] getroffen door een beroerte die hem verlamde en waardoor hij ook niet meer kon spreken. Hij verdeelde zijn koninkrijk onder zijn broers: Lodewijk kreeg Beieren en Karel kreeg Italië. Zijn bastaardzoon [[Arnulf van Karinthië|Arnulf]] kreeg het markgraafschap [[Karinthië (gebied)|Karinthië]].
==Nakomelingen==
 
Karloman had een relatie met Liutswind (ca. 830 - voor 9 maart 891), vermoedelijk dochter van [[Ernst I van de Nordgau]] en Irmgard. Ernst verloor door zijn steun aan Karloman al zijn functies in 861. Karloman en Liutswind hadden een zoon: Arnulf, die in 887 koning van Oost-Francië zou worden en in 896 ook koning van Italië en keizer werd.
{{wiu2|2=2010|3=04|4=01}}