Russisch futurisme: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 18:
 
===Einde===
Na [[1917]] werd de kwalificatie futurisme in de Russische literatuur op uiterst pluriforme wijze gebruikt en werd het bijna een synoniem voor alle [[avant-garde|avant-gardistische]] literatuur. Ook stromingen als het constructivisme, expressionisme, maar ook productiekunst (posters, reclameteksten) en zelfs de [[imaginisme|imaginisten]] (hoewel verklaard tegenstanders van de futuristen), werden vaak in één adem met de futuristen genoemd. Niettegenstaande Majakovski's steunbetuiging aan het nieuwe Sovjetregime en de betrekkelijke vrijheid die hij kreeg tijdens de [[NEP]]-periode als voorman van de literaire groepering [[LEF (tijdschrift)|LEF]], kwamen de futuristen na [[1921]] geleidelijk steeds meer onder vuur te liggen van de [[Bolsjewieken|Bolsjewistische]] machthebbers en hun nieuwe cultuurpolitiek. Individualisme was uit den boze en kunst moest vooral begrijpelijk zijn, ook voor arbeiders, zo luidde het nieuwe adagium. Futuristische (en andere avant-gardistische) dichters kregen allengs steeds moeilijker nog werk gepubliceerd. [[Igor Severjanin]] en [[David Boerljoek|Boerljoek]] emigreerden reeds begin jaren twintig naar het buitenland, aan het futurisme verwante auteurs als [[Boris Pasternak|Pasternak]] en [[Nikolaj Asejev]] kozen voor nieuwe, eigen stijl, [[Vladimir Majakovski|Majakovski]] vluchtte uiteindelijk in zelfmoord ([[1930]]), afgeserveerd, uiteindelijk, door degenen die het toen in de Sovjet-Unie voor het zeggen hadden.
 
Tegen het eind van de jaren twintig, toen de literaire groepering [[OBERIU]] ([[Daniil Charms|Charms]], [[Aleksandr Vvedenski (schrijver)|Vvedenski]], [[Nikolaj Zabolotski]]) een aantal ideeën van de futuristen (uiteindelijk vergeefs) nieuw leven probeerden in te blazen, was er van het oorspronkelijk Russisch futurisme in de nieuwe Sovjetrepubliek nauwelijks meer iets waarneembaar.